Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych
Zawód: Technik ogrodnik
Na rysunku przedstawiono objawy żerowania

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kwieciak jabłkowiec (Anthonomus pomorum) jest szkodnikiem, którego obecność w sadach jabłoniowych można zidentyfikować dzięki charakterystycznym objawom żerowania. Na zdjęciu widoczne są typowe uszkodzenia kwiatów jabłoni, które występują w wyniku żerowania larw tego chrząszcza. Larwy kwieciaka wnikają do pąków kwiatowych, prowadząc do ich zamierania i brunatnienia, co jest kluczowym wskaźnikiem infekcji. W praktyce, monitorowanie szkodników, takich jak kwieciak jabłkowiec, jest istotnym elementem integrowanej ochrony roślin, która polega na regularnym badaniu sadów w celu wczesnego wykrycia i ograniczenia populacji tych szkodników. W przypadku stwierdzenia objawów żerowania, zaleca się przeprowadzenie zabiegów ochronnych, takich jak stosowanie insektycydów, które są efektywne w zwalczaniu dorosłych osobników oraz larw. Wiedza na temat cyklu życia kwieciaka jabłkowiec pozwala na planowanie działań ochronnych w odpowiednich okresach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zdrowiem roślin.
Odpowiedzi związane z brudnicą nieparką, owocówką jabłkóweczką oraz miodówką jabłoniową nie są właściwe w kontekście przedstawionych objawów na zdjęciu. Brudnica nieparka (Lymantria dispar) to motyl, którego larwy żerują na liściach drzew, a uszkodzenia te są zupełnie inne niż te obserwowane na kwiatach jabłoni. Typowe objawy jej żerowania obejmują defoliację i zjadanie liści, co nie ma związku z pąkami kwiatowymi. Owocówka jabłkóweczka (Cydia pomonella) atakuje owoce jabłoni, a jej objawy są widoczne na owocach w postaci tuneli i zgnilizny wewnętrznej, co również nie odpowiada widocznej na zdjęciu sytuacji. Z kolei miodówka jabłoniowa (Apis spp.) jest owadem, który nie uszkadza roślin w sposób, który prowadzi do brunatnienia pąków kwiatowych. Często mylenie tych szkodników wynika z nieznajomości ich specyficznych objawów oraz cykli życiowych, co może prowadzić do nieodpowiednich działań ochronnych. Kluczowe jest, aby dokładnie obserwować i identyfikować szkodniki w sadach, ponieważ zastosowanie niewłaściwych metod może nie tylko nie przynieść oczekiwanych rezultatów, ale także zaszkodzić zdrowym owocom i całemu ekosystemowi sadu. Właściwa identyfikacja szkodników jest fundamentem skutecznej strategii ochrony roślin i powinna opierać się na rzetelnych obserwacjach i wiedzy o ich biologii.