Metoda odkładów poziomych, którą przedstawiono na rysunku, to jedna z najprostszych i najbardziej skutecznych technik rozmnażania krzewów jagodowych, takich jak agrest czy porzeczka. Polega na przygięciu młodego, zdrowego pędu do ziemi i przysypaniu jego fragmentu glebą, pozostawiając wierzchołek ponad powierzchnią. Na zakopanym odcinku pędu, zwłaszcza jeśli lekko go nacięto lub uszkodzono korę, bardzo szybko wyrastają korzenie. Po kilku miesiącach, gdy system korzeniowy jest już wystarczająco rozwinięty, można taki ukorzeniony fragment odciąć od rośliny matecznej i uzyskać w pełni wartościową, nową sadzonkę. W praktyce sadowniczej odkłady poziome są bardzo cenione, bo gwarantują wysoką skuteczność i minimalizują ryzyko niepowodzenia. Moim zdaniem, to świetny sposób do samodzielnego rozmnażania krzewów owocowych w ogrodzie, zwłaszcza gdy zależy nam na zachowaniu cech odmianowych. Warto pamiętać, że tę metodę zaleca się przede wszystkim dla roślin łatwo korzeniących się z pędów, a przygotowanie podłoża z dodatkiem kompostu lub piasku jeszcze zwiększa szanse powodzenia. Praktyka pokazuje, że w ten sposób można szybko powiększyć własny jagodnik bez ponoszenia dużych kosztów materiału nasadzeniowego.
Wiele osób myli sposoby rozmnażania roślin jagodowych, ale patrząc na przedstawiony rysunek, warto od razu zwrócić uwagę na charakterystyczne cechy każdej z metod. Odkłady pionowe polegają na obsypywaniu podstawy pędów ziemią po ich wcześniejszym silnym przycięciu, przez co młode pędy wyrastające pionowo ukorzeniają się. To zupełnie co innego niż widać na obrazku, gdzie pęd leży poziomo na powierzchni gleby. Odrosty korzeniowe natomiast powstają zupełnie naturalnie – nie są efektem przyginania ani przysypywania pędów, a pojawiają się spontanicznie z korzeni rośliny matecznej i rosną nieco dalej od niej; w tym przypadku wyraźnie widać, że nowa roślina pochodzi od przygniętego pędu, a nie od korzenia. Z kolei sadzonki wierzchołkowe to metoda, gdzie odcina się wierzchołek młodego pędu i ukorzenia go osobno, często w pojemniku czy inspekcie – na rysunku pęd nie jest odcięty, lecz związany z rośliną mateczną i przysypany ziemią. Typowym błędem jest utożsamianie każdej sadzonki z odrostem bądź sądzenie, że każda metoda wykorzystuje odcięte fragmenty; w rzeczywistości metody odkładów, szczególnie poziomych, bazują na zdolności pędów do wytwarzania korzeni przy kontakcie z podłożem, co stanowi klasyczną praktykę w sadownictwie i szkółkarstwie. Dlatego analizując każdy przypadek, warto zawsze rozróżniać, czy nowa roślina powstaje z pędu zakopanego przy roślinie matecznej, odrostu korzeniowego, czy osobno ukorzenianej sadzonki, bo to kluczowe dla prawidłowego wyboru technologii rozmnażania.