Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Na rysunku nie widzimy szczepienia za korę, bo w tej technice cięcie prowadzi się tak, żeby zraz wsunąć właśnie pod korę podkładki, najczęściej stosuje się ją, gdy średnica podkładki jest większa niż zraza – wtedy nie wykonuje się głębokiego rozcięcia, tylko delikatnie odchyla się korę. Z kolei szczepienie w szparę wiąże się z wykonaniem prostego nacięcia na środku podkładki i włożeniem do środka zrazów o prostym, klinowym zakończeniu – to raczej wygląda inaczej niż na rysunku, gdzie wyraźnie widać dwa nacięcia nachodzące na siebie. Natomiast „przez stosowanie” to błąd pojęciowy – taka technika nie istnieje w praktyce szczepienia roślin, być może komuś chodziło o szczepienie przez zbliżenie, gdzie rośliny rosną blisko siebie i z czasem zrastają się, ale to zupełnie inny proces, niezwiązany z wykonywaniem klinów czy rozszczepów na pędach. Częstym błędem myślowym przy rozpoznawaniu technik szczepienia jest kierowanie się wyłącznie nazwą lub ogólnym kształtem nacięcia, a nie samą techniką wykonania i celem zabiegu. W praktyce liczy się nie tylko rodzaj cięcia, ale też dopasowanie powierzchni kambium, sposób zabezpieczenia miejsca szczepienia oraz to, jak szybko i skutecznie łączą się tkanki podkładki i zraza. Dobrym zwyczajem jest szczegółowe analizowanie, jaka technika daje największą szansę na przyjęcie się rośliny w danym przypadku – moim zdaniem błędy w doborze metody wynikają najczęściej z nieznajomości subtelnych różnic pomiędzy tymi sposobami. Dlatego warto ćwiczyć rozpoznawanie ich na ilustracjach oraz w praktyce, bo to bardzo przydaje się w pracy ogrodnika.