Marchew to jedna z najbardziej uniwersalnych i odpornych roślin warzywnych uprawianych w Polsce. Jej uprawa w polu sprawdza się praktycznie w każdym rejonie kraju, niezależnie od warunków klimatycznych czy rodzaju gleby, chociaż oczywiście gleby lekkie, przepuszczalne i dobrze przygotowane są najbardziej korzystne. To warzywo wykazuje dużą tolerancję na niskie temperatury, dlatego nie dziwi, że nie ma większych przeciwwskazań do jej uprawy nawet na północy Polski. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie marchew to „pewniak” wśród roślin korzeniowych w naszych warunkach — nie wymaga tak intensywnej pielęgnacji i ochrony jak inne warzywa, np. pomidor czy papryka. Co ciekawe, polskie normy i rekomendacje branżowe (np. zalecenia Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach) jasno wskazują, że marchew jest jednym z podstawowych warzyw zalecanych do produkcji w uprawach polowych na terenie całego kraju. Jest też bardzo ceniona przez przemysł przetwórczy i rynek świeży. Oprócz tego, marchew ma szerokie zastosowanie nie tylko spożywcze, ale też paszowe, co znacznie zwiększa jej uniwersalność. W praktyce rolniczej, wybierając uprawę na większą skalę, warto stawiać właśnie na marchew, bo daje stabilny plon i nie jest szczególnie podatna na lokalne kaprysy pogody.
Wybór takich roślin jak pomidor, ogórek czy papryka do uprawy polowej na terenie całej Polski niestety wiąże się z istotnymi technologicznymi ograniczeniami. Wbrew pozorom, pomidory i papryka są wyjątkowo wrażliwe na niskie temperatury, co znacząco ogranicza możliwość ich bezpiecznej produkcji polowej nawet w centralnych i południowych regionach, a już na pewno w północnych województwach. W praktyce, te rośliny wymagają znacznie cieplejszego mikroklimatu, a w warunkach klimatu umiarkowanego, takie jak w Polsce, poleca się je uprawiać w szklarniach albo pod osłonami. Często spotykam się z błędnym przeświadczeniem, że „jak rośnie na ogródku, to da się na polu”, ale na większą skalę, bez ochrony przed przymrozkami i zjawiskami pogodowymi, ryzyko strat jest ogromne. Ogórek wprawdzie jest troszkę bardziej odporny, ale również wymaga wysokich temperatur i jest podatny na choroby, które łatwiej się rozwijają w polskich warunkach polowych. Częstym błędem jest myślenie, że skoro są popularne w kuchni, nadają się na każdą glebę i w każdy klimat – niestety, w rzeczywistości tak nie jest. Kluczową kwestią w produkcji polowej na dużą skalę jest dostosowanie gatunku do specyfiki lokalnych warunków, zwłaszcza długości okresu wegetacyjnego oraz zagrożenia przymrozkami. Dlatego to marchew najlepiej spełnia wymogi uniwersalnej uprawy polowej w Polsce, co potwierdzają zarówno doświadczenia rolników, jak i rekomendacje branżowe. Przemyślany wybór gatunku ma bezpośredni wpływ na rentowność i stabilność produkcji.