Wybrałeś prawidłową odpowiedź, ponieważ na zdjęciu przedstawione są cebule tulipanów. Cebule te mają charakterystyczny kształt – są dość duże, kuliste lub lekko stożkowate, z suchą, brązową łuską okrywającą całość. To właśnie ta specyficzna budowa pozwala na łatwe rozpoznanie ich w praktyce ogrodniczej. Tulipany są jednymi z najpopularniejszych roślin cebulowych uprawianych w Polsce – sadzi się je zazwyczaj jesienią, a kwitną wiosną, co ma ogromne znaczenie przy planowaniu rabat kwiatowych według standardów projektowania terenów zieleni. Cebule tulipanów powinno się przechowywać w suchym, przewiewnym miejscu aż do momentu sadzenia, żeby uniknąć rozwoju chorób grzybowych – to bardzo ważna zasada, której warto się trzymać. Z mojego doświadczenia wynika, że rozpoznanie ich na pierwszy rzut oka przydaje się nie tylko w ogrodnictwie, ale i w kwiaciarstwie, gdzie często segreguje się bulwy przed sprzedażą. Przy planowaniu nasadzeń, cebule tulipanów wykorzystuje się również do wymuszania kwitnienia pod osłonami, co jest praktykowane w profesjonalnych szklarniach. Umiejętność ich identyfikacji jest więc niezbędna dla każdego, kto myśli poważnie o uprawie roślin cebulowych – to naprawdę podstawa branżowa.
Często zdarza się, że rozpoznawanie cebul roślin ogrodowych sprawia trudność, ponieważ z pozoru są do siebie podobne. Jednak cebule lilii, narcyzów czy hiacyntów różnią się od tulipanowych i trzeba zwracać uwagę na kilka technicznych szczegółów. Cebule lilii zwykle są łuskowate, ich łuski są miękkie i wilgotne, łatwo się rozdzielają i nie mają takiej suchej, zwartej okrywy jak tulipany – to bardzo charakterystyczna cecha. Cebule narcyzów są natomiast wydłużone i często mają brązowo-żółtą łuskę, a korzenie wyrastają z podstawy cebuli w dość specyficzny sposób, który znacząco je odróżnia od innych roślin cebulowych. Hiacynty zaś mają cebule dość okrągłe, ale mniejsze od tulipanów, z łuskami często o fioletowym odcieniu, i są one bardziej zwarte, czasami nawet lekko lepkie w dotyku, zupełnie inne niż sucha cebula tulipana. Moim zdaniem wiele osób myli te gatunki, ponieważ skupia się tylko na ogólnym kształcie, pomijając szczegóły dotyczące struktury łuski czy koloru. W branży ogrodniczej podkreśla się, by rozpoznając rośliny cebulowe, zawsze analizować budowę okrywy i wielkość cebuli, bo to one są najistotniejsze przy prawidłowej identyfikacji, zwłaszcza podczas masowych nasadzeń czy selekcji materiału sadzeniowego. Zachęcam do bliższego przyjrzenia się różnicom między poszczególnymi rodzajami cebul – to naprawdę ułatwia późniejszą pracę i pozwala unikać najczęstszych błędów, które prowadzą do nieprawidłowego wyboru materiału sadzeniowego w praktyce ogrodniczej.