Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

W ochronie młodych drzewek w szkółkach leśnych często pojawiają się różne pomysły na minimalizowanie szkód wyrządzanych przez gryzonie i większą zwierzynę. Jednym z nich jest ochrona biologiczna, czyli np. wprowadzanie drapieżników lub organizmów konkurujących z gryzoniami. Niestety, takie działanie rzadko przynosi szybkie i wymierne korzyści – proces jest trudny do kontrolowania, wymaga czasu, a efekty bywają nieprzewidywalne. Drzewka są najbardziej narażone na uszkodzenia w pierwszych latach po posadzeniu, a wtedy liczy się natychmiastowa ochrona, której biologia nie zapewni. Opryski chemiczne mogą odstraszać gryzonie, ale tutaj pojawia się sporo problemów praktycznych. Po pierwsze – środki chemiczne mają ograniczoną skuteczność (często działają tylko przez kilka tygodni), mogą być zmywane przez deszcz, a ich powtarzanie zwiększa koszty i ryzyko fitotoksyczności. Poza tym, regularne stosowanie chemii w szkółkach jest niezgodne z aktualnymi trendami proekologicznymi i może negatywnie wpływać na glebę i mikroorganizmy. Odstraszacze dźwiękowe z kolei mogą działać na niektóre gatunki zwierząt, ale w praktyce gryzonie szybko się przyzwyczajają do monotonnych sygnałów, a duża zwierzyna leśna (sarny, jelenie) często lekceważy takie bodźce. Zresztą, rozstawianie urządzeń na dużych powierzchniach jest logistycznie trudne i nieekonomiczne. Moim zdaniem typowym błędem myślowym jest przecenianie nowych technologii lub rozwiązań chemicznych i niedocenianie prostych, fizycznych zabezpieczeń, które są od lat sprawdzone w praktyce. To właśnie osłonki na pniach łączą skuteczność, ekonomię i prostotę – dlatego są standardem w nowoczesnej szkółce leśnej.