Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Temat terminów wysiewu roślin jednorocznych często bywa mylony, bo pogoda w Polsce potrafi zaskoczyć, a i przyzwyczajenia ogrodników są bardzo różne. Niemniej, praktyka i literatura fachowa wyraźnie wskazują, że ani początek marca, ani czerwiec czy lipiec, ani tym bardziej okres letni czy późnoletni nie są odpowiednie na siew bezpośredni większości roślin ozdobnych jednorocznych na miejsce stałe. Marzec i początek kwietnia to czas, kiedy gleba bywa jeszcze zimna i często podmokła, przez co nasiona słabo kiełkują, a młode siewki są narażone na przymrozki i choroby zgorzelowe. Wiele osób myli ten czas z okresem produkcji rozsady pod osłonami, ale to zupełnie inna sprawa – na miejsce stałe wysiewamy dopiero, gdy ziemia się ogrzeje. Z kolei czerwiec, lipiec czy nawet sierpień to miesiące zbyt późne – wtedy rośliny nie zdążą rozwinąć się na tyle, żeby zakwitnąć i w pełni pokazać swój potencjał dekoracyjny przed nadejściem jesieni. Często spotykam się z myśleniem, że im cieplejsza pogoda, tym lepiej dla nasion, ale niestety w przypadku większości jednorocznych efekt jest odwrotny – rośliny są bardziej narażone na suszę, szybkie wybijanie w pędy kwiatostanowe lub w ogóle nie zakwitają. Powielanie tych schematów to typowy błąd początkujących ogrodników, którzy nie uwzględniają, jak duże znaczenie ma długość okresu wegetacyjnego dla efektywnej uprawy. Dlatego, zgodnie z branżowymi normami i kalendarzami ogrodniczymi, optymalny czas wysiewu jednorocznych na miejsce stałe to okres od połowy kwietnia do końca maja – wtedy warunki są najbardziej sprzyjające, a ryzyko niepowodzenia minimalne.