Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wielu osobom wydaje się, że nawozy organiczne można wprowadzać do sadu praktycznie w każdym momencie, nawet już po posadzeniu drzew czy co roku przez cały okres użytkowania plantacji. To jednak spore uproszczenie i, szczerze mówiąc, dość ryzykowne podejście. Przede wszystkim warto zrozumieć, że nawozy organiczne takie jak obornik, kompost czy inne materiały organiczne wymagają dokładnego wymieszania z glebą, aby ich składniki mogły być efektywnie rozłożone przez mikroorganizmy i udostępnione roślinom. Po posadzeniu drzew taki zabieg jest praktycznie niemożliwy – naruszylibyśmy system korzeniowy młodych drzewek, co może prowadzić do zahamowania wzrostu, a nawet do ich zamierania. Stosowanie nawozów organicznych w pierwszym lub trzecim roku po posadzeniu często nie przynosi zamierzonego efektu, bo nie mają one szansy dobrze połączyć się z profilem glebowym. Coroczne stosowanie nawozów organicznych, zwłaszcza w formie przekopywania, jest niezgodne z dobrą praktyką sadowniczą – prowadzi do uszkodzeń korzeni i zaburzeń w mikroflorze gleby. Najlepsze rezultaty osiąga się, gdy nawozy organiczne wprowadza się do gleby jeszcze przed posadzeniem drzew, a później stosuje się je wyłącznie powierzchniowo, jako ściółkę pod koronami – co zapobiega utracie wilgoci, poprawia warunki biologiczne, ale nie zagraża korzeniom. Częsty błąd myślowy to mylenie nawożenia organicznego z nawożeniem mineralnym i przecenianie możliwości poprawy gleby już po założeniu sadu. Prawidłowe podejście, zgodne z nowoczesną agrotechniką sadowniczą, to kompleksowe przygotowanie gleby przed sadzeniem, a potem tylko pielęgnacja ściółki pod drzewami.