Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Temat fizjologii rozsady bywa mylący, bo wiele czynników środowiskowych wpływa na wygląd młodych roślin. Niedobór światła wbrew pozorom nie powoduje krępej budowy roślin – wręcz przeciwnie, prowadzi do ich nadmiernego wydłużania, czyli tzw. wybiegnięcia. To dość częsty błąd interpretacyjny, bo nierzadko łączy się dobrą kondycję siewek z ich niskim, krępym pokrojem, a to właśnie efekt właściwego doświetlenia, a nie jego braku. Z kolei silniejszy rozwój korzeni również nie jest skutkiem niedoboru światła. Owszem, korzenie mogą kompensować pewne braki środowiskowe, ale brak światła to czynnik stresowy hamujący ogólny wzrost, w tym zarówno części nadziemnej, jak i podziemnej. Ciemnozielona barwa liści natomiast kojarzy się z niedoborem azotu lub nadmiarem niektórych mikroelementów, jednak przy małej ilości światła liście są wręcz jaśniejsze i mniej wybarwione, bo roślina nie prowadzi intensywnej fotosyntezy. Typowym błędem myślowym jest mylenie skutków działania światła z innymi czynnikami, np. wodą czy nawożeniem. W profesjonalnych gospodarstwach dąży się do uzyskania kompaktowych, dobrze rozkrzewionych rozsad właśnie przez odpowiednie doświetlenie. Zbyt ciemne stanowisko zawsze kończy się wiotkością i wybiegnięciem siewek, stąd tak duży nacisk kładzie się na parametry oświetlenia zgodne z wytycznymi branżowymi. W sumie, niedobór światła jednoznacznie prowadzi do niekorzystnego wydłużenia łodyg, a nie do skrócenia czy pogrubienia roślin.