Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Stosowanie kosiarki do odchwaszczania rzędów drzew w sadzie to częsty błąd, bo kosiarka jedynie przycina nadziemne części chwastów, nie eliminując ich systemów korzeniowych. Chwasty szybko odrastają, a wąskie przestrzenie między drzewami oraz bliskość pni utrudniają skuteczne koszenie, przez co efektywność takiego zabiegu jest znikoma. Glebogryzarka mechanicznie spulchnia glebę i może usuwać część chwastów z korzeniami, ale w praktyce jej użycie w rzędach drzew jest dosyć ryzykowne. Łatwo można uszkodzić system korzeniowy samych drzew albo uszkodzić korę u młodych sadzonek. Do tego regularne spulchnianie gleby pomiędzy drzewami potęguje erozję gleby i zakłóca równowagę wodną, a tego raczej chcemy unikać. Narzędzia ręczne, takie jak motyki czy haczki, sprawdzają się najwyżej w małych, amatorskich sadach lub przy pojedynczych drzewach – przy większym areale jest to metoda strasznie czasochłonna, nieekonomiczna i po prostu niepraktyczna. Z mojego doświadczenia wynika, że wybierając te metody, można się szybko zniechęcić, szczególnie gdy chwasty rosną bardzo intensywnie wiosną i latem. Współczesne, zmechanizowane sadownictwo dąży do ograniczenia nakładów pracy i maksymalizacji skuteczności, dlatego środki chemiczne są standardem branżowym. Oczywiście, trzeba je stosować z głową – tu chodzi zarówno o ochronę środowiska, jak i o bezpieczeństwo plonu oraz ludzi. Wiele osób błędnie sądzi, że mechaniczne metody są bardziej ekologiczne, ale jeśli chodzi o skuteczność i efektywność przy dużych nasadzeniach, to chemiczne odchwaszczanie nie ma konkurencji. Ostatecznie, kluczowe jest dostosowanie metody do skali produkcji i wymagań rynku, a wszelkie odstępstwa od dobrej praktyki mogą prowadzić do poważnych strat ekonomicznych i problemów z utrzymaniem zdrowia oraz jakości drzew.