Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Jednym z typowych błędów przy szacowaniu okresu przechowywania ogórków w kontrolowanej atmosferze jest zakładanie, że wydłużenie tego czasu jest możliwe przez samo zwiększenie zawartości dwutlenku węgla czy obniżenie tlenu, albo przez sugerowanie się przypadkami przechowywania innych warzyw. Jednak ogórek należy do grupy warzyw wyjątkowo wrażliwych na zbyt wysokie stężenia CO₂ – powyżej 4% już pojawiają się przebarwienia, gorzki smak, a czasem nawet uszkodzenia tkanek. Stąd założenie, że można je trzymać miesiąc czy nawet sześć tygodni w takich warunkach, jest nierealne. Podobnie tydzień to zbyt krótki okres, bo w praktyce nawet bez kontrolowanej atmosfery ogórki potrafią tyle wytrzymać, więc CA nie miałaby sensu. Często spotyka się przekonanie, że stosując CA analogicznie jak przy jabłkach czy marchwi, można uzyskać wielotygodniowe przechowywanie – niestety, fizjologia ogórka jest zupełnie inna. Przechowywanie dłuższe niż 3 tygodnie prowadzi do utraty chrupkości, pojawienia się śluzu, a nawet rozwoju niepożądanej mikroflory. Zbyt krótki okres z kolei oznacza niewykorzystanie potencjału tej technologii. Dobrym zwyczajem jest kierowanie się wytycznymi branżowymi (np. FAO, instrukcje przechowalnicze opracowywane przez instytuty rolnictwa), które jasno wskazują, że 3 tygodnie to maksimum dla ogórków w podanych warunkach. Warto też pamiętać, że warunki atmosferyczne i odmiana ogórka mogą trochę wpłynąć na trwałość, ale zasadniczo granica tych 3 tygodni jest nieprzekraczalna bez ryzyka strat jakościowych. Dłuższe magazynowanie to domena innych warzyw, a nie ogórków – i to jest taka praktyczna wiedza, którą warto stosować, żeby unikać strat czy reklamacji w pracy zawodowej.