Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Zapotrzebowanie na rozsadę bratka do obsadzenia kwietnika o powierzchni 10 m² w rozstawie 20×20 cm łatwo przecenić lub nie docenić, jeśli nie zastosujemy dokładnego przelicznika powierzchniowego. Typowym błędem jest niedoszacowanie ilości potrzebnych roślin, bazując na intuicji albo na zaokrąglonych wartościach. Gdy ktoś wybiera liczby takie jak 200, 150 czy nawet 100 sztuk, to zwykle opiera się na założeniu, że rozstaw 20 cm oznacza większą powierzchnię zajmowaną przez pojedynczą roślinę, niż jest w rzeczywistości. Tymczasem zgodnie z praktyką ogrodniczą i branżowymi wytycznymi dla takich gatunków, należy obliczyć powierzchnię przypadającą na jedną sadzonkę, czyli 0,2 m × 0,2 m = 0,04 m². Dzielenie całkowitej powierzchni (10 m²) przez tę wartość daje 250 sztuk – mniej po prostu nie wystarczy, żeby uzyskać pełne, równomierne pokrycie rabaty bez pustych miejsc. Wybierając mniejsze liczby, można doprowadzić do sytuacji, gdy kwietnik długo pozostaje przerzedzony, słabo się rozrasta, przez co nie spełnia funkcji dekoracyjnej, a dodatkowo zwiększa się ryzyko zachwaszczenia. W praktyce zawodowej takie oszczędności na sadzonkach rzadko się sprawdzają, bo kończą się koniecznością późniejszych dosadzeń, co generuje dodatkowe koszty i pracę. Moim zdaniem warto zawsze opierać się na konkretnych wyliczeniach, bo to nie tylko wymóg techniczny, ale też dowód solidności w planowaniu nasadzeń miejskich i przydomowych. Zbyt niskie oszacowanie jest jednym z najczęstszych błędów początkujących i niestety skutkuje niewykorzystaniem potencjału rabaty.