Bulwy to bardzo charakterystyczne organy spichrzowe, które u dalii odgrywają kluczową rolę w przechowywaniu substancji odżywczych, głównie skrobi. W praktyce ogrodniczej bulwy dalii są niezwykle ważne, bo to właśnie z nich roślina odbija na nowo po zimie. W odróżnieniu od cebul, które mają wyraźną warstwową budowę (np. u tulipanów czy cebuli zwyczajnej), bulwy nie są zbudowane z łusek, tylko są zgrubiałymi korzeniami lub pędami. U dalii, co ciekawe, bulwy są zgrubiałymi korzeniami spichrzowymi i to właśnie one umożliwiają przechowanie rośliny przez zimę, gdy nadziemna część obumiera. Bardzo praktyczne jest to, że bulwy po wykopaniu można odpowiednio zabezpieczyć i przechować, a potem znów posadzić na wiosnę. Standardy ogrodnicze wręcz nakazują wykopywanie bulw dalii przed mrozami, bo są bardzo wrażliwe na niskie temperatury. Moim zdaniem umiejętność rozpoznania, czym różnią się bulwy od cebul czy kłączy, przydaje się nie tylko podczas uprawy dalii, ale też innych bylin ogrodowych. Warto pamiętać, że bulwy mają duże znaczenie w rozmnażaniu roślin – dzieląc bulwy można uzyskać nowe egzemplarze, co jest typowym zabiegiem w praktyce szkółkarskiej.
Organami podziemnymi różnych roślin mogą być cebule, bulwy, kłącza czy nawet specjalne typy korzeni, jednak każda z tych form ma inną budowę i znaczenie praktyczne. Cebule, jak np. u tulipana czy cebuli zwyczajnej, są zbudowane z mięsistych łusek i mają wyraźny piętka, na której wyrastają korzenie oraz pąk wierzchołkowy. Dahlia nie tworzy cebul – to bardzo częsty błąd, bo wiele osób myli tę roślinę z innymi ogrodowymi bylinami, które właśnie cebule mają. Kłącza natomiast są podziemnymi, często poziomo rosnącymi pędami, z których wypuszczane są korzenie i pędy nadziemne – przykład to konwalia czy imbir. U dalii nie znajdziemy też kłączy, bo jej organy podziemne nie są pędami, tylko zgrubiałymi korzeniami. Co do korzeni powierzchniowych – to pojęcie nieprecyzyjne i w zasadzie nie występuje w klasyfikacji organów spichrzowych roślin ozdobnych. Powierzchniowy system korzeniowy może mieć np. trawa, ale nie jest to forma przystosowana do magazynowania substancji odżywczych i przechowania rośliny przez niekorzystny okres. W uprawie dalii kluczowe znaczenie mają bulwy, czyli zgrubiałe korzenie, które magazynują zapasy na kolejny sezon. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie nieumiejętność rozróżnienia tych organów skutkuje błędami przy rozmnażaniu i przechowywaniu roślin, co kończy się często utratą egzemplarzy po zimie. Rozpoznawanie organów podziemnych to podstawa w pracy zarówno w produkcji ogrodniczej, jak i w domowej uprawie bylin.