Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Często się zdarza, że osoby początkujące mylą pojęcie pikowania z ogólnym przesadzaniem, ale nie wszystkie warzywa reagują pozytywnie na pikowanie siewek. Fasola czy dynia, choć też czasami uprawiane z rozsady, mają bardzo wrażliwy system korzeniowy i źle znoszą przerywanie czy przesadzanie młodych roślin, więc zaleca się ich sianie bezpośrednio do gruntu lub donic, gdzie będą rosły do końca. Przesadzanie ich na etapie siewek generuje stres, prowadzi do zahamowania wzrostu, a nawet do zamierania roślin, dlatego w branży ogrodniczej odradza się takie praktyki. Jeśli chodzi o marchew, to tutaj sytuacja jest jeszcze bardziej oczywista – marchwi się praktycznie nigdy nie pikuję, bo ich korzeń palowy bardzo źle znosi naruszenie. Uszkodzenie korzenia u marchwi prowadzi do deformacji, pękania, a plon mocno traci na jakości handlowej. Takie podejście do uprawy, czyli unikanie pikowania u roślin korzeniowych i dyniowatych, wynika z wieloletnich doświadczeń i jest potwierdzone przez standardy produkcji warzyw. Typowym błędem jest więc przekonanie, że każdy gatunek uprawia się tak samo i że wszystkie siewki można pikować. Tymczasem to pomidor jest klasycznym przykładem rośliny, która doskonale reaguje na pikowanie – zarówno pod względem wzrostu, jak i późniejszej zdrowotności. Z mojego doświadczenia wynika, że zrozumienie tych różnic między gatunkami umożliwia skuteczniejszą i bardziej profesjonalną uprawę, bez niepotrzebnych strat czy marnowania materiału siewnego. Warto więc zapamiętać, że nie wszystko, co sprawdza się u jednych roślin, da się przenieść na inne – a pikowanie siewek to idealny tego przykład.