Dla prawidłowego rozwoju owoców jabłoni, zwłaszcza w przypadku odmian letnich, przyjmuje się, że na każdy owoc powinno przypadać około 30 dobrze rozwiniętych liści. To nie jest jakaś przypadkowa liczba, tylko wynik wielu lat badań sadowniczych oraz obserwacji praktyków. Chodzi o to, że liście są głównym źródłem asymilatów, czyli tych substancji odżywczych, które powstają w procesie fotosyntezy. Jeśli liczba liści będzie zbyt mała, owoce mogą być drobniejsze, słabiej wybarwione lub nawet przedwcześnie opadać. Z mojego doświadczenia wynika, że sadownicy, którzy regularnie pilnują tej proporcji podczas przerzedzania zawiązków, uzyskują wyższą jakość plonu i bardziej wyrównane owoce. W praktyce, na pędzie z jednym zawiązkiem zostawia się minimum 30 zdrowych liści, bo to pozwala jabłoni zbalansować potrzeby owocu i własne. Oczywiście, w latach mocno ulistnionych można pozwolić sobie na nieco większe obciążenie, ale generalnie ta liczba jest uznawana za standard branżowy. Warto też pamiętać, że przerzedzanie zawiązków nie służy tylko do poprawy wielkości jabłek, ale też ogranicza przemienność owocowania i poprawia zdrowotność drzewa. Dlatego właśnie ta wartość – 30 liści na owoc – jest tak często powtarzana w podręcznikach i kursach sadowniczych.
W sadownictwie jabłoniowym precyzyjne wyznaczenie liczby liści przypadających na pojedynczy owoc to kluczowa sprawa, bezpośrednio wpływająca na jakość i wielkość plonu. Często popełnia się błąd, myśląc, że wystarczy kilka lub kilkanaście liści na owoc – takie podejście zwykle bierze się z obserwacji młodych drzew lub wcześniejszej, uproszczonej praktyki. Jednak w rzeczywistości jabłoń, zwłaszcza odmiany letnie, potrzebuje zdecydowanie więcej asymilatów niż dostarcza tylko 5 czy 10 liści. Przy tak małej liczbie liści owoce nie mają dość substancji odżywczych, więc mogą być małe, zniekształcone lub nawet nie zawiązać się prawidłowo. Z kolei sądzenie, że potrzeba aż 50 liści na owoc, bywa przesadą – wtedy pozostawiamy zbyt mało zawiązków i tracimy na potencjalnym plonie, bo drzewa mogłyby spokojnie wyżywić więcej owoców. Branżowe standardy, wypracowane przez lata przez praktyków i potwierdzone przez naukowców, mówią jasno: 30 liści na jeden owoc to optymalna liczba dla większości letnich odmian jabłoni. To podejście pozwala uzyskać owoce odpowiedniej wielkości, dobrze wybarwione i o wysokiej jakości handlowej. Zbyt niska lub zbyt wysoka liczba liści prowadzi do nieefektywnego wykorzystania potencjału drzewa – albo owoce są drobne, albo marnuje się powierzchnię liści i potencjalny plon. W praktyce często widzę, że początkujący sadownicy zbyt oszczędnie przerzedzają zawiązki, przez co mają potem gorsze jablka. Dobre praktyki opracowane na podstawie wieloletnich doświadczeń i badań jednoznacznie wskazują na potrzebę pozostawienia około 30 liści na owoc, aby zachować równowagę i uzyskać satysfakcjonujące wyniki w sadzie.