Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Często spotykam się z przekonaniem, że w zasadzie wszędzie w Polsce można uprawiać pomidory w otwartym gruncie, szczególnie skoro w sklepach pomidorów raczej nie brakuje. Jednak od strony technologii produkcji jest to spore uproszczenie. Sandomierskie, wrocławskie czy lubelskie to regiony o stosunkowo ciepłym klimacie, z długim sezonem wegetacyjnym i małym ryzykiem przymrozków w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców, co jest kluczowe w uprawie towarowej pomidora. Te okolice są wręcz znane z produkcji warzyw na skalę przemysłową – regularnie pojawiają się w branżowych raportach i statystykach jako liderzy rynku. Z kolei Podlasie, mimo że świetnie nadaje się do niektórych upraw, w przypadku pomidora jest regionem problematycznym przez swój chłodniejszy, bardziej kontynentalny klimat i krótszy okres wegetacyjny. To właśnie przymrozki mogą być tutaj największym zagrożeniem – w praktyce oznacza to, że rolnik z tego regionu będzie miał znacznie większe straty i gorszą jakość plonu. Często błędne myślenie wynika z braku znajomości lokalnych uwarunkowań klimatycznych albo z założenia, że nowoczesne odmiany są już odporne na wszystko. Jednak nawet najbardziej odporne pomidory nie poradzą sobie w warunkach poniżej 10°C przez dłuższy czas – a takie noce na Podlasiu zdarzają się niestety dość często wiosną i jesienią. W branży mówi się wręcz, że na Podlasiu uprawa pomidora w otwartym gruncie to loteria. Dlatego profesjonalne gospodarstwa koncentrują się w cieplejszych regionach, a tam, gdzie klimat nie sprzyja, inwestują w osłony lub wybierają inne gatunki. To nie tylko kwestia tradycji, ale przede wszystkim rachunku ekonomicznego i stosowania dobrych praktyk rolniczych.