Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Obliczanie długości elementów w odpowiedniej skali bywa kłopotliwe zwłaszcza wtedy, gdy nie do końca rozumiemy, jak działa współczynnik skalowania. Często spotykam się z myśleniem, że wystarczy podzielić długość przez 10 albo przyjąć arbitralnie jakąś wartość, bo 'tak mniej więcej wygląda na rysunku'. W rzeczywistości, skala 1:500 oznacza, że 1 cm na papierze to aż 5 metrów w rzeczywistości, czyli 500 cm. Jeżeli ktoś wybrał np. 10 cm lub więcej, prawdopodobnie pomylił się przy dzieleniu i podzielił przez 250 lub 166 zamiast przez 500, co daje zawyżony obraz rabaty na planie. Takie pomyłki wynikają z nieuwzględnienia jednostek (często ktoś przelicza metry na centymetry, a potem już nie wraca do przelicznika skali) lub z mylnego przeświadczenia, że każda wielkość dzieli się 'na oko'. W praktyce, takie podejście prowadzi do poważnych rozbieżności, a efekt końcowy na budowie często nie ma nic wspólnego z pierwotnym zamysłem projektanta. Przekłada się to na nieprawidłowe rozmieszczenie elementów zieleni, ścieżek czy małej architektury. W branży przyjęło się stosowanie zasady najpierw sprowadzania wszystkich długości do tej samej jednostki, a dopiero potem dzielenia przez mianownik skali. Tylko wtedy mamy gwarancję, że projekt jest zgodny z rzeczywistością i zostanie poprawnie odczytany przez wykonawców. Moim zdaniem największym błędem jest pośpiech, bo wtedy łatwo zgubić właściwy krok w przeliczaniu. Warto jeszcze pamiętać, że nawet drobna pomyłka na etapie projektu może oznaczać później kosztowne poprawki na placu budowy lub konieczność dostosowania innych fragmentów projektu. Dobrze jest więc zawsze dwa razy policzyć i sprawdzić, czy długość na rysunku naprawdę odpowiada tej z założeń przyjętych w skali.