Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Odpowiedzi, które nie wskazują bluszczu pospolitego, wynikają najczęściej z mylnego rozumienia wymagań stanowiskowych konkretnych gatunków roślin okrywowych. Zarówno rogownica kutnerowata, jak i czyściec wełnisty oraz floks szydlasty mają pewne cechy roślin okrywowych, jednak ich największą wadą w kontekście tego pytania jest silna potrzeba intensywnego nasłonecznienia. Rogownica i czyściec to rośliny naturalnie występujące na suchych, słonecznych terenach, gdzie gleba jest raczej lekka, a miejsce dobrze przewiewne. Przez to nie nadają się do sadzenia w miejscach o ograniczonym dostępie światła, bo ich pędy wiotczeją, a pokrój staje się luźny i nieatrakcyjny. Floks szydlasty jest typowym przykładem rośliny okrywowej na rabaty słoneczne, gdzie tworzy efektowne, barwne kobierce – natomiast w cieniu praktycznie nie zakwitnie i słabo się rozrasta, więc efekt okrywowy jest mizerny. To bardzo częsty błąd, że wybierając rośliny okrywowe, kierujemy się wyłącznie wyglądem lub popularnością, zamiast analizować ich rzeczywiste wymagania siedliskowe. W praktyce ogrodniczej podstawową zasadą jest dobór gatunków do warunków stanowiskowych – to znaczy, najpierw oceniamy ile jest słońca, wilgoci i jaką mamy glebę, a dopiero potem wybieramy roślinę. Zły wybór może prowadzić do słabego wzrostu, chorób albo konieczności ciągłej wymiany nasadzeń, a tego każdy ogrodnik woli uniknąć. Dlatego w miejscach zacienionych zawsze warto sięgnąć po bluszcz pospolity albo inne cieniolubne gatunki, bo tylko one zagwarantują wytrzymałość i estetykę przez wiele lat.