Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wielu osobom wydaje się, że podstawowa piątka bylin wiosennych będzie dobrze rosła na kwietnikach, wokół oczek wodnych albo pod drzewami w cieniu, ale w praktyce to dość poważne nieporozumienie. Zacznijmy od kwietników – te miejsca są zwykle przeznaczone dla roślin jednorocznych czy dużych bylin, które dobrze radzą sobie na żyźniejszych i bardziej wilgotnych stanowiskach. Byliny wiosenne z tej kluczowej grupy nie lubią nadmiaru wilgoci w glebie i mogą łatwo zagniwać, jeśli będą posadzone w zwartej masie razem z szybko rosnącymi roślinami letnimi. Jeśli chodzi o oczka wodne, to wyzwanie polega na tym, że większość tych bylin nie znosi zastoju wody ani nawet podmokłego podłoża. Rośliny do obsadzania brzegów oczek wodnych muszą być odporne na okresowe zalania i często są to zupełnie inne gatunki niż klasyczne byliny skalne czy leśne. Co się tyczy miejsc pod drzewami – choć byliny wiosenne faktycznie często pojawiają się w półcieniu, to jednak pod gęstymi koronami mają ograniczony dostęp do światła i konkurują o wodę z korzeniami drzew, co nie zawsze im służy. Typowym błędem jest zakładanie, że każda roślina leśna dobrze sobie poradzi pod dowolnym drzewem w ogrodzie. Dobór roślin zawsze powinien uwzględniać ich naturalne wymagania siedliskowe – w tym przypadku najlepsze efekty uzyskuje się na stanowiskach słonecznych i przepuszczalnych, takich jak skalniaki, gdzie byliny wiosenne mogą szybko się rozrastać, nie są zagłuszane przez trawę ani większe rośliny i mają świetne warunki do kwitnienia. Praktyka pokazuje, że próby adaptacji tych bylin poza skalniakiem zwykle kończą się słabym wzrostem i krótkim okresem kwitnienia.