Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Zauważalnym problemem w przechowywaniu róż po ścięciu jest dobór właściwej temperatury, co ma krytyczne znaczenie dla jakości tych kwiatów. Wybór temperatury z zakresu 10°C–15°C wydaje się dość intuicyjny, bo faktycznie wiele osób uznaje ją za bezpieczną, ale w praktyce jest stanowczo za wysoka dla róż. W tej temperaturze metabolizm kwiatów nie zostaje wystarczająco spowolniony – kwiaty oddychają szybciej, parowanie wody przez płatki i liście przyspiesza, a to sprawia, że róże szybko tracą świeżość. Jeszcze gorszym błędem jest sądzić, że około 20°C lub 25°C to dobre warunki – takie temperatury nadają się chyba tylko do ekspozycji bukietów na krótko, nigdy do schładzania czy magazynowania. W rzeczywistości w tych zakresach mogą się bardzo szybko pojawić objawy więdnięcia, płatki łatwiej łapią choroby, a łodygi zaczynają mięknąć. To częsty błąd popełniany przez początkujących, którzy nie zadają sobie trudu, by sprawdzić branżowe standardy lub polegają na domowych metodach przechowywania. Warto wiedzieć, że schładzanie róż w zbyt wysokiej temperaturze nie tylko ogranicza trwałość, ale często psuje ich wygląd jeszcze przed dostarczeniem klientowi – taki bukiet może być praktycznie nie do odratowania. Profesjonalne kwiaciarnie oraz hurtownie kwiatów korzystają z chłodni ustawionych na 1°C–5°C, bo tylko w tych warunkach rozwój patogenów jest poważnie ograniczony, a procesy starzenia – znacząco spowolnione. Moim zdaniem, ignorowanie tych zasad to najprostsza droga do stracenia wartości towaru. Zwracanie uwagi na precyzyjne wymagania temperaturowe przy przechowywaniu róż jest kluczowe, jeśli chce się utrzymać wysoką jakość i uniknąć strat.