Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

W praktyce sadowniczej często pojawia się mylne przekonanie, że ochrona drzew przed przymrozkami może być skutecznie realizowana przez takie metody jak ogrzewanie powietrza, mieszanie powietrza czy nawet okrywanie. Ogrzewanie powietrza polega teoretycznie na zastosowaniu nagrzewnic lub ognisk, które mają podnieść temperaturę wokół drzew. Jednak w dużych, otwartych sadach metoda ta jest bardzo kosztowna, trudna do zorganizowania i zazwyczaj niewystarczająco skuteczna, zwłaszcza przy silnych spadkach temperatury. Mieszanie powietrza z kolei to technika stosowana głównie w przypadku inwersji temperatury – wykorzystuje się wtedy duże wentylatory, które mają przemieszać ciepłe powietrze z wyższych warstw z chłodnym przy gruncie. Niestety, ta metoda daje efekty tylko w specyficznych warunkach pogodowych, a do tego wymaga bardzo drogiego sprzętu i energii. Okrywanie natomiast sprawdza się raczej przy małych roślinach, krzewach czy warzywach – ciężko sobie wyobrazić efektywne okrywanie wielohektarowego sadu jabłoniowego. Moim zdaniem, te metody mogą być dodatkiem, ale w nowoczesnych sadach z systemem nawadniania to właśnie zraszanie nadkoronowe jest uznaną, sprawdzoną i szeroko rekomendowaną przez branżę techniką. Wynika to z jej skuteczności – woda zamarzając na roślinie, oddaje ciepło i stabilizuje temperaturę tkanek na poziomie bezpiecznym dla rozwoju owoców. Warto mieć na uwadze, że każda sadownicza technologia ma swoje ograniczenia, ale w przypadku przymrozków system zraszania nadkoronowego jest zdecydowanie najbardziej efektywny spośród dostępnych, o ile tylko mamy wodę i odpowiednią infrastrukturę. Właśnie dlatego to rozwiązanie stało się standardem nie tylko w polskich sadach, ale i na świecie.