Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wybór wału strunowego, croskill lub gładkiego do przyspieszania osiadania gleby to częsty błąd wynikający z nieco mylnego zrozumienia ich konstrukcji i zastosowania. Wał strunowy, choć bardzo popularny, przeznaczony jest głównie do rozbijania brył ziemi, wyrównywania powierzchni i spulchniania wierzchniej warstwy. Jego lekka budowa, oparta na cienkich, elastycznych drutach, nie pozwala osiągnąć odpowiedniego stopnia zagęszczenia podglebia, więc nie przyspiesza osiadania całego profilu glebowego, a wręcz często daje odwrotny efekt – pozostawia glebę bardziej pulchną. Z kolei wał croskill, chociaż cięższy i wyposażony w zębate pierścienie, został zaprojektowany głównie z myślą o kruszeniu brył i tworzeniu drobnoziarnistej struktury na powierzchni roli. Jego działanie polega na rozdrabnianiu, a nie na intensywnym zagęszczaniu, co jest wymagane do szybkiego osiadania gleby. Wał gładki natomiast służy raczej do powierzchniowego dociśnięcia gleby, minimalizowania parowania wody i lekkiego zagęszczenia, ale na pewno nie zapewni tak silnego efektu, jak ciężki wał konstrukcji Campbella. W praktyce, szczególnie w gospodarstwach specjalizujących się w uprawach wymagających stabilnego łoża siewnego, użycie wałów lekkich czy wałów do rozdrabniania brył prowadzi do przedłużonego procesu osiadania oraz ryzyka nierównomiernych wschodów i problemów z podsiąkaniem wody. Moim zdaniem, błędne wybranie wału często wynika z zamiany pojęć: nie każdy wał nadaje się do wszystkiego! Dobrze jest zapamiętać, że tylko wał Campbella, dzięki swojej masie i budowie, pozwala skutecznie i szybko uzyskać odpowiednią konsystencję gleby przed kolejnymi zabiegami agrotechnicznymi. Wybór innych rodzajów wałów, choć czasem sugerowany przez mniej doświadczonych rolników, odbiega od branżowych standardów efektywnej uprawy.