Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wybór innego terminu wykopywania podkładek generatywnych niż późna jesień po pierwszych przymrozkach jest dość częstym nieporozumieniem, nawet wśród osób z pewnym doświadczeniem ogrodniczym. Jeśli ktoś myśli o wykopywaniu wczesną wiosną po ostatnich przymrozkach albo nawet przed nimi, to najpewniej kieruje się logiką, że wtedy ziemia jest już miękka i łatwo się pracuje. Jednak w praktyce, przez zimę system korzeniowy narażony jest na silne mrozy, a podkładki mogą zostać poważnie uszkodzone przez przemarzanie, zwłaszcza jeśli nie były zabezpieczone w glebie. Dodatkowo, wiosną często gleba jest bardzo mokra, co utrudnia wykopywanie i sortowanie, a same podkładki szybciej wysychają. Z kolei wykopywanie późną jesienią przed pierwszymi przymrozkami wydaje się na pierwszy rzut oka rozsądne, bo ziemia jeszcze nie zamarznięta. Jednak wtedy rośliny jeszcze nie weszły w pełny stan spoczynku, a ich korzenie są bardziej podatne na uszkodzenia i przesychanie podczas przechowywania. Takie postępowanie zwiększa ryzyko gorszego przyjęcia się podkładek w kolejnym sezonie. Cały sens czekania na pierwsze przymrozki polega na tym, żeby roślina była już w pełni przygotowana do zimowego spoczynku. Z mojego punktu widzenia błędem jest też zakładanie, że opóźnienie wykopków do wiosny poprawi jakość podkładek – wręcz przeciwnie, może ją mocno pogorszyć. Standardy produkcji szkółkarskiej w Polsce i Europie jasno wskazują, że najlepsze efekty uzyskuje się właśnie jesienią, po pierwszych lekkich przymrozkach. Tak robią doświadczeni szkółkarze i moim zdaniem warto się tego trzymać, bo wieloletnia praktyka pokazuje, że to naprawdę działa.