Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

W rolnictwie ekologicznym nacisk kładzie się na minimalizację ingerencji chemicznej oraz zachowanie naturalnych procesów biologicznych gleby i środowiska. Stosowanie wypalania płomieniowego jest dozwolone, bo jest to metoda fizyczna – polega na użyciu ognia do niszczenia siewek chwastów bez użycia substancji chemicznych. W praktyce to rozwiązanie stosuje się np. przy produkcji warzyw, szczególnie tam, gdzie nie da się mechanicznie usunąć drobnych chwastów, a jednocześnie nie zagraża to bezpieczeństwu uprawy (aczkolwiek trzeba uważać, żeby nie spalić całej ściółki czy nie przesuszyć gleby). Usuwanie mechaniczne to podstawa w ekologii – od klasycznego ręcznego pielenia przez specjalistyczne brony, motyki, aż po nowoczesne pielniki międzyrzędowe. To rozwiązania, które nie naruszają zasad eko i są wręcz wymagane. Ściółkowanie organiczne natomiast to kolejny patent: słoma, kompost, kora, zrębki – ograniczają dostęp światła do gleby, więc hamują rozwój chwastów, a dodatkowo wzbogacają glebę w materię organiczną. Natomiast stosowanie oprysków herbicydami, czyli środkami chemicznymi niszczącymi chwasty, jest sprzeczne z samą ideą rolnictwa ekologicznego. To typowy błąd – wielu osobom wydaje się, że można użyć jakiegoś "delikatnego" chemicznego środka, ale w praktyce każdy taki preparat, jeśli nie jest wpisany na listę dopuszczonych do produkcji ekologicznej, automatycznie eliminuje uprawę z certyfikatu. Tu nie ma odstępstw – nawet pojedynczy zabieg wyklucza gospodarstwo z systemu certyfikacji na kilka lat. Często też myli się ściółkowanie z chemicznym zwalczaniem, a to zupełnie inne podejście. Moim zdaniem najczęstszy błąd polega na nieświadomości, jak restrykcyjne są przepisy w tej kwestii. Warto więc dobrze zapoznać się z wytycznymi i pamiętać, że tylko metody naturalne są tu akceptowane.