Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wiele osób zakłada, że temperatura jest najważniejszym czynnikiem przy uprawie rzodkiewki, a tymczasem to długość dnia gra tu pierwsze skrzypce. Oczywiście, rzodkiewka jest rośliną chłodnolubną – to prawda, że temperatury rzędu 5°C czy 10°C pozwalają na jej kiełkowanie i wzrost, ale sama temperatura rzadko stanowi o sukcesie w produkcji handlowej czy nawet amatorskiej. Utrzymywanie optymalnej temperatury (najczęściej 10–15°C) wpływa co najwyżej na tempo wzrostu i jakość, ale bez odpowiedniej długości dnia nie osiągniemy pożądanych zgrubień. Częstym błędem jest myślenie, że dzień długi sprzyja rozwojowi części jadalnej, bo kojarzy się to z większą ilością światła i – teoretycznie – z lepszym wzrostem. Tymczasem większość odmian rzodkiewki przy dniu długim bardzo szybko przechodzi w fazę generatywną, zaczyna kwitnąć i nie tworzy atrakcyjnych zgrubień, które są celem uprawy. To zjawisko nazywamy wybijaniem w pęd kwiatostanowy i jest to typowe dla roślin wrażliwych na długość dnia. Tak więc zarówno temperatura 5°C, jak i 10°C są wartościami minimalnymi i optymalnymi do wzrostu, ale nie są determinantem zgrubienia korzeniowego. Z kolei stawianie na dzień długi świadczy o niezrozumieniu fotoperiodyzmu u rzodkiewki. W praktyce ogrodniczej to właśnie kontrola długości dnia – poprzez wybór odpowiedniego terminu siewu – pozwala uzyskać najlepszy plon. Warto zawsze mieć w głowie cały cykl rozwojowy rośliny i pamiętać, że w przypadku rzodkiewki krótki dzień to warunek do wytworzenia smacznej części jadalnej – niezależnie od tego, czy uprawiamy ją pod osłonami czy w gruncie. Standardem branżowym jest rekomendowanie siewu na wiosnę i jesień, kiedy dzień jest krótki. Nieuwzględnianie tego aspektu to błąd, który skutkuje marnym efektem końcowym.