Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Temat rozmnażania roślin może na pierwszy rzut oka wydawać się prosty, ale jak się zagłębić, jest tu sporo mylących szczegółów. Zarówno ogórki, jak i pomidory oraz marchew najczęściej rozmnaża się za pomocą nasion – to jest tak zwane rozmnażanie generatywne. W praktyce ogrodniczej czy rolniczej wysiewa się nasiona wprost do gruntu albo do rozsady. Nasiona tych warzyw są łatwo dostępne, a rośliny z nich wyrastające gwarantują dużą zmienność genetyczną, co pozwala na selekcję najlepiej przystosowanych osobników. Próbując rozmnażać te gatunki wegetatywnie, można napotkać różne trudności – ogórki i pomidory wprawdzie mogą być rozmnażane przez sadzonki (np. w małych uprawach amatorskich), ale to raczej wyjątek niż reguła i zdecydowanie nie jest to standard branżowy. Marchew, z kolei, jest rośliną dwuletnią, korzeń jadalny pojawia się w pierwszym roku, a rozmnażanie wegetatywne byłoby tutaj niepraktyczne i nieopłacalne. Często spotyka się mylny pogląd, że jeśli jakaś roślina dobrze się ukorzenia po ścięciu, to nadaje się do rozmnażania wegetatywnego – niestety, w przypadku większości warzyw (poza ziemniakiem, batatem czy topinamburem) taka praktyka w zasadzie się nie przyjęła w profesjonalnej produkcji. Branżowe normy oraz standardy uprawy wskazują na siew nasion jako podstawową metodę dla tych gatunków. Moim zdaniem warto zawsze weryfikować takie niuanse – w przeciwnym razie łatwo o zamieszanie i niepotrzebne komplikacje w uprawie.