Kwalifikacja: OGR.02 - Zakładanie i prowadzenie upraw ogrodniczych

Wielokwiatowe róże szklarniowe najczęściej rozmnaża się przez okulizację, a pozostałe metody niestety się tutaj raczej nie sprawdzają. Sadzonki, choć stosowane w rozmnażaniu niektórych roślin ozdobnych, są rzadko wykorzystywane przy różach szklarniowych, bo dają rośliny mniej wyrównane, często słabsze i bardziej podatne na choroby. Co prawda w amatorskich uprawach niektórzy próbują rozmnażać róże z sadzonek zielnych, ale w środowisku szklarniowym, gdzie liczy się powtarzalność i jakość, to raczej niepraktyczne. Odkłady, choć w teorii pozwalają na uzyskanie nowych roślin poprzez ukorzenienie pędu przysypanego ziemią, praktycznie nie są używane do róż – metoda ta wymaga czasu, miejsca i jest po prostu nieefektywna dla produkcji na większą skalę. Rozłogi natomiast to typowy sposób rozmnażania roślin takich jak truskawki czy niektóre byliny, ale róże w ogóle nie tworzą rozłogów – to pojęcie tutaj nie pasuje. Częstym błędem jest utożsamianie wszystkich krzewów z tymi samymi metodami rozmnażania, jednak praktyka ogrodnicza jasno pokazuje, że dla róż szklarniowych dominuje okulizacja – pozwala ona na szybkie, masowe uzyskanie zdrowych i wyrównanych sadzonek, co jest absolutnie kluczowe w produkcji towarowej i zgodne z branżowymi standardami. Niektóre niepoprawne odpowiedzi wynikają z mylenia metod stosowanych w uprawie amatorskiej z tymi używanymi na szeroką skalę pod osłonami. Warto zawsze sprawdzać, jakie techniki są zalecane przez profesjonalne szkółki ogrodnicze i jakie przynoszą najlepsze efekty w praktyce.