Zawód: Technik ogrodnik
Kategorie: Zakładanie upraw Pielęgnacja upraw
Zasada ograniczenia ilości azotu wnoszonego na hektar w ciągu roku do 170 kg, pochodzącego z obornika, to fundamentalny wymóg wynikający z przepisów dotyczących ochrony wód przed zanieczyszczeniem azotanami ze źródeł rolniczych (dyrektywa azotanowa oraz krajowe programy działania). Takie ograniczenie nie jest przypadkowe – ma na celu zarówno ochronę środowiska, jak i zapewnienie równowagi w gospodarowaniu składnikami odżywczymi w glebie. Praktyka pokazuje, że przekroczenie tej wartości może prowadzić do wypłukiwania azotanów do wód gruntowych i powierzchniowych, co w konsekwencji skutkuje eutrofizacją i pogorszeniem jakości wód. Moim zdaniem, 170 kg to wartość, która pozwala na efektywne nawożenie, a jednocześnie zachowanie bezpieczeństwa ekologicznego – taki kompromis stosuje się praktycznie w całej Unii Europejskiej. Warto też pamiętać, że limit odnosi się do azotu ogólnego, nie tylko tego bezpośrednio dostępnego dla roślin, a więc przy planowaniu nawożenia trzeba znać zawartość azotu w stosowanym oborniku. Z mojego doświadczenia wynika, że rolnicy, którzy stosują się do tej zasady, mają mniej problemów z kontrolami środowiskowymi i lepsze wyniki w plonowaniu, bo nie ryzykują strat składników pokarmowych przez nadmierne nawożenie. Dodatkowo, przekroczenie tej dawki może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych. Podsumowując, 170 kg azotu na hektar rocznie to absolutny limit, którego przekroczenie może być ryzykowne zarówno dla środowiska, jak i dla samego gospodarstwa.