Kwalifikacja: OGR.05 - Planowanie i organizacja prac ogrodniczych
Zawód: Technik ogrodnik
Ogrodnik na powierzchnię 1 ha sadu planuje wysiać 180 kg saletry amonowej. Oblicz, ile nawozu musi przygotować do wysiewu na kwaterę o powierzchni 2 500 m2.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 45 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć potrzebną ilość nawozu na powierzchnię 2 500 m², należy najpierw przeliczyć, ile nawozu przypada na 1 m². Skoro ogrodnik planuje wysiać 180 kg saletry amonowej na 1 ha (co odpowiada 10 000 m²), oznacza to, że na 1 m² przypada 0,018 kg nawozu (180 kg / 10 000 m²). Następnie, mnożąc tę wartość przez powierzchnię kwatery 2 500 m², uzyskujemy 45 kg (0,018 kg/m² * 2 500 m²). Praktyczne zastosowanie tego obliczenia jest kluczowe w agrotechnice, gdzie precyzyjne dawkowanie nawozów ma znaczący wpływ na plony. Obliczenia te powinny być zgodne z zasadami zrównoważonego nawożenia, które zalecają dostosowanie ilości nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin, co zapobiega nadmiernemu nawożeniu i negatywnym skutkom dla środowiska.
Wybór innej ilości nawozu na powierzchnię 2 500 m² może wynikać z błędnego przeliczenia lub nieprawidłowego zrozumienia proporcji. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 90 kg lub 180 kg mogłyby wynikać z mylnego założenia, że należy użyć tej samej ilości nawozu jak na 1 ha, co jest błędne, ponieważ powierzchnia kwatery jest znacznie mniejsza. Takie podejście prowadzi do nadmiernego nawożenia, co może skutkować nie tylko marnotrawstwem materiału, ale również negatywnym wpływem na środowisko poprzez zanieczyszczenie wód gruntowych i gleb. Odpowiedź 40 kg również nie uwzględnia proporcji, które są kluczowe w obliczeniach nawozowych. W praktyce, precyzyjne dawkowanie nawozów jest istotne z punktu widzenia zdrowia roślin oraz optymalizacji kosztów produkcji. Standardy branżowe, takie jak analiza gleby i zalecenia dotyczące nawożenia, powinny stanowić podstawę obliczeń. Błąd w kalkulacji lub w interpretacji danych dotyczących potrzeb nawozowych roślin może prowadzić do nieefektywności i strat finansowych w produkcji rolniczej. Dlatego kluczowe jest stosowanie poprawnych metod obliczeniowych, które uwzględniają specyfikę danej uprawy oraz warunki glebowe.