Kwalifikacja: OGR.05 - Planowanie i organizacja prac ogrodniczych
Zawód: Technik ogrodnik
Aby zabezpieczyć marchwi przed chorobami oraz szkodnikami w integrowanej produkcji, należy ją uprawiać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa odpowiedź to uprawa marchwi w płodozmianie czteroletnim, co jest kluczowym elementem integrowanej produkcji rolniczej. Płodozmian pozwala na zmniejszenie ryzyka wystąpienia chorób i szkodników, gdyż przerywa cykl życia patogenów i szkodników, które mogą rozwijać się na tych samych roślinach przez długi czas. W płodozmianie czteroletnim marchew powinna być uprawiana na zmianę z innymi roślinami, co pozwala na lepsze wykorzystanie składników pokarmowych w glebie oraz na poprawę struktury gleby. Przykładem może być uprawa marchwi po roślinach strączkowych, które wzbogacają glebę w azot, co korzystnie wpływa na wzrost marchwi. Dostosowanie płodozmianu do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych oraz do biologii roślin jest zgodne z najlepszymi praktykami agrotechnicznymi i wspiera zrównoważony rozwój produkcji rolniczej.
Uprawa marchwi na glebach zbitych i ciężkich nie jest praktyką korzystną, ponieważ tego typu gleby ograniczają rozwój korzeni, co ma negatywny wpływ na plon i jakość marchwi. Dodatkowo, na takich glebach często występują problemy z drenażem, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych i bakteryjnych. Praktyka uprawy na świeżo zwapnowanych stanowiskach może wydawać się korzystna, jednak ze względu na specyficzne wymagania marchwi dotyczące pH gleby, zbyt szybkie wapnowanie może prowadzić do zaburzeń w dostępności niektórych składników pokarmowych, co również wpływa na zdrowie i plon roślin. Monokultura, czyli uprawa marchwi na tym samym polu przez wiele lat, sprzyja akumulacji szkodników i chorób, co jest sprzeczne z zasadami integrowanej produkcji, która dąży do minimalizacji użycia środków chemicznych i wspierania bioróżnorodności. Dlatego kluczowym błędem jest przekonanie, że niezmienne uprawy na tych samych stanowiskach mogą przynieść korzystne rezultaty. W praktyce, rotacja roślin oraz zróżnicowanie upraw są fundamentalne dla zdrowia agroekosystemu.