Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych

Wybór materiałów do produkcji czasz do szlifowania wstępnego jest kluczowy dla jakości obróbki soczewek. Odpowiedzi takie jak 'z brązu', 'z mosiądzu' oraz 'z aluminium' są niewłaściwe, ponieważ materiały te nie oferują odpowiednich właściwości mechanicznych wymaganych w procesie szlifowania. Brąz, choć ma swoje zastosowanie w różnych dziedzinach, nie zapewnia wystarczającej twardości ani odporności na ścieranie, co jest istotne podczas intensywnego procesu szlifowania. Mosiądz, z kolei, charakteryzuje się dobrą plastycznością, ale brakuje mu wymaganej twardości, co prowadziłoby do szybkiego zużycia narzędzi. Aluminium, pomimo swojej lekkości i odporności na korozję, nie jest materiałem dostatecznie twardym, aby sprostać wymaganiom obróbki soczewek. Często mylone są właściwości materiałów, co prowadzi do błędnych wyborów w praktyce przemysłowej. Wybór niewłaściwego materiału może skutkować nieefektywnym szlifowaniem, co w dalszej perspektywie prowadzi do obniżenia jakości produktów optycznych oraz zwiększenia kosztów związanych z naprawą lub wymianą narzędzi. W branży optycznej, zgodnie z normami ISO, kluczowe jest stosowanie materiałów o udowodnionej wydajności i trwałości, a żeliwo spełnia te kryteria najlepiej.