Silikon, w kontekście połączeń stałych i ruchowych przyrządów precyzyjnych, jest materiałem, który nie jest zalecany do stosowania na uszczelki ze względu na swoje właściwości. Jest to materiał, który charakteryzuje się dużą elastycznością, ale równocześnie nie zapewnia odpowiedniej sztywności i stabilności, które są niezbędne w precyzyjnych zastosowaniach. Silikon może być podatny na deformacje w wyniku zmian temperatury oraz ciśnienia, co negatywnie wpływa na szczelność połączenia. W przemyśle, szczególnie w urządzeniach pomiarowych, zaleca się stosowanie materiałów, które wykazują odporność na czynniki chemiczne oraz zmiany fizyczne, takie jak guma czy teflon, które są bardziej trwałe i niezawodne w długoterminowym użytkowaniu. Przykładowo, w zastosowaniach laboratoryjnych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja, użycie silikonu może prowadzić do błędnych odczytów lub uszkodzeń urządzenia, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich materiałów uszczelniających.
Stosowanie gumy, filcu czy teflonu jako materiałów uszczelniających w połączeniach stałych i ruchowych może wydawać się na pierwszy rzut oka rozsądnym rozwiązaniem, jednak każdy z tych materiałów ma swoje ograniczenia, które mogą wpływać na ogólną funkcjonalność i niezawodność przyrządów precyzyjnych. Guma, mimo że jest elastyczna i dobrze tłumi drgania, może z czasem tracić swoje właściwości fizyczne. W wysokich temperaturach i w obecności niektórych chemikaliów, guma staje się krucha i łamliwa, co prowadzi do nieszczelności. Filc z kolei, ze względu na swoją porowatą strukturę, może gromadzić zanieczyszczenia i wilgoć, co nie tylko osłabia uszczelnienie, ale także może prowadzić do awarii mechanicznych w urządzeniach wrażliwych na zanieczyszczenia. Teflon, chociaż jest odporny na wiele chemikaliów i ma doskonałe właściwości ślizgowe, może być zbyt cienki w niektórych zastosowaniach, co również podważa jego skuteczność jako materiału uszczelniającego. W kontekście precyzyjnych urządzeń, kluczowe jest zrozumienie, że wybór materiału uszczelniającego powinien być oparty na analizie specyficznych warunków pracy oraz wymagań technicznych. W praktyce inżynierskiej niewłaściwy wybór materiału może prowadzić do katastrofalnych skutków, takich jak awarie sprzętu, błędne wyniki pomiarów czy nawet zagrożenie dla bezpieczeństwa użytkowników.