Kwalifikacja: MEP.02 - Montaż i naprawa elementów i układów optycznych

Patrząc na podane wzory, nietrudno zauważyć, że tylko jeden z nich faktycznie dotyczy powiększenia lupy. Wzór β = -y'/y odnosi się do powiększenia liniowego obrazu optycznego, ale dla soczewek i układów, gdzie powstaje rzeczywisty obraz – czyli bardziej do klasycznych soczewek skupiających, nie do lupy, która daje obraz pozorny. Z mojego doświadczenia, wiele osób myli te pojęcia, bo generalnie wszędzie mowa o powiększeniu – ale rodzaje powiększeń w optyce są różne, zależnie od tego, czy mamy do czynienia z obrazem rzeczywistym czy pozornym. Z kolei wzór γ = -d/d' dotyczy powiększenia odległościowego – też w układach, gdzie analizujemy relacje obrazu i przedmiotu względem położenia soczewki, a nie jej funkcji jako lupy. Ostatni wzór G = -Δ/f_ob · 250/f_ok to już bardziej zaawansowany zapis, który sprawdzi się przy obliczeniach powiększenia mikroskopu złożonego – tu mamy dwie soczewki: obiektyw i okular – każda z nich daje inne powiększenie i wtedy trzeba uwzględnić zarówno odległość między nimi (Δ), jak i ich ogniskowe. Typowym błędem jest zakładanie, że dowolny wzór z literą G odnosi się do każdej sytuacji powiększania, a przecież optyka jest pełna niuansów. W praktyce, jeśli chodzi stricte o lupę, zawsze operujemy na jednym, prostym wzorze z ogniskową lupy i standardową odległością dobrego widzenia. Pozostałe podejścia prowadzą do błędnych obliczeń, szczególnie gdy nie rozróżniamy, czy obraz jest rzeczywisty, czy pozorny – a to w praktyce robi ogromną różnicę, zarówno przy pracy w laboratorium, jak i w codziennych zastosowaniach, np. zegarmistrzostwie czy elektronice.