Soczewki pryzmatyczne skierowane bazą do skroni są stosowane w korekcji ezoforii, czyli stanu, w którym jedno z oczu jest naturalnie zbieżne, co prowadzi do nadmiernego skierowania oczu ku sobie. Użycie takiej soczewki powoduje, że promienie świetlne są odchylane w sposób, który zmienia kierunek percepcji obrazu, co pozwala na prawidłowe ustawienie oczu i zmniejszenie wysiłku mięśniowego. W praktyce, często stosowane są w specjalistycznych klinikach optometrycznych, gdzie prowadzone są badania nad widzeniem i oceną ustawienia oczu. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie skuteczności korekcji, aby dostosowywać parametry soczewek do zmieniających się potrzeb pacjenta. Warto również zaznaczyć, że terapia ezoforii może wymagać współpracy z terapeutami zajmującymi się widzeniem, aby uzyskać kompleksowe podejście do problemu.
Korekcja ortoforii, czyli prawidłowego ustawienia oczu, nie wymaga zastosowania soczewek pryzmatycznych, ponieważ w tym przypadku oczy są już w prawidłowej pozycji. Zastosowanie pryzmatów do korekcji ortoforii byłoby zbędne i mogłoby prowadzić do dodatkowych problemów. Wysoka konwergencja, jaką można zaobserwować w ezoforii, nie jest związana z ortoforią. W przypadku egzoforii, gdzie oczy naturalnie divergują, użycie soczewek pryzmatycznych skierowanych bazą do skroni mogłoby wręcz pogłębić problem, co jest wynikiem błędnego zrozumienia mechanizmów odpowiedzialnych za prawidłowe widzenie. Hyperforia, z kolei, to stan, w którym jedno oko jest ustawione wyżej niż drugie, a soczewki pryzmatyczne bazą do skroni nie są w stanie skorygować tej sytuacji. Niezrozumienie różnic między tymi stanami prowadzi do powszechnych błędów diagnostycznych. Właściwa diagnoza i zrozumienie mechanizmów konwergencji i divergencji są kluczowe dla skutecznego leczenia oraz doboru odpowiednich soczewek. Dlatego tak istotne jest, aby specjaliści w dziedzinie optometrii i okulistyki posiadali solidną wiedzę na temat typów odchyleń oraz zastosowania pryzmatów w korekcji widzenia.