Obrazki są kluczowym elementem oznakowania szlaków turystycznych, edukacyjnych, naukowych i rekreacyjnych w parkach narodowych, ponieważ zapewniają one intuicyjny sposób komunikacji z odwiedzającymi. W myśl przepisów dotyczących ochrony przyrody i standardów oznakowania, tabliczki powinny być zaprojektowane w sposób ułatwiający identyfikację i zrozumienie. Obrazki, jako forma wizualna, umożliwiają szybkie przyswajanie informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście turystów, którzy mogą nie znać lokalnych języków lub mieć różny poziom umiejętności czytania. Na przykład, symbol górski czy rzeka są powszechnie rozpoznawane i pozwalają na natychmiastowe zrozumienie, gdzie się znajdujemy oraz jakie atrakcje możemy napotkać. Dobre praktyki w zakresie projektowania takich tabliczek uwzględniają także różnorodność kulturową i wiekową odwiedzających, co podkreśla znaczenie obrazków jako uniwersalnego języka. Dodatkowo, użycie obrazków wspiera działania związane z edukacją ekologiczną, zachęcając do poznawania przyrody i jej ochrony.
Cyfry arabskie, litery oraz figury geometryczne, choć mogą być użyteczne w różnych kontekstach, nie spełniają głównych wymagań dotyczących oznakowania szlaków w parkach narodowych. Cyfry arabskie, będące systemem numerycznym, mogą nie być zrozumiane przez wszystkich turystów, zwłaszcza przez osoby z innych krajów, które mogą nie znać tego systemu. W kontekście oznakowania szlaków, liczby mogą wprowadzać w błąd, gdyż nie przekazują one żadnej wizualnej informacji o otaczającym środowisku, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i orientacji turystów. Z kolei litery, chociaż stanowią podstawowy element komunikacji, wymagają znajomości danego języka, co może być barierą dla turystów nieznających lokalnego języka. Ponadto, figury geometryczne, mimo że mogą być stosowane do przedstawiania danych statystycznych lub w kontekście grafik informacyjnych, nie są wystarczająco reprezentatywne dla naturalnego pejzażu czy atrakcji turystycznych. Właściwe oznakowanie powinno opierać się na uniwersalnych symbolach i obrazkach, które są łatwe do zrozumienia i rozpoznawalne na całym świecie. W związku z tym, stosowanie obrazków jako głównej formy komunikacji w parkach narodowych jest najlepszą praktyką, gdyż wspiera ona zarówno zrozumienie, jak i doświadczenie odwiedzających, eliminując nieporozumienia i ułatwiając nawigację w terenie.