Odpowiedź NNW i KL jest poprawna, ponieważ organizatorzy turystyki mają obowiązek zapewnienia uczestnikom odpowiednich zabezpieczeń ubezpieczeniowych podczas imprez zagranicznych. NNW (ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków) oraz KL (ubezpieczenie kosztów leczenia) są kluczowymi elementami ochrony zdrowia i życia uczestników. NNW pokrywa koszty związane z uszczerbkiem na zdrowiu, co jest szczególnie istotne w przypadku wypadków, które mogą zdarzyć się podczas podróży. Ubezpieczenie KL natomiast chroni uczestników przed kosztami leczenia, co w przypadku nagłej choroby lub wypadku za granicą jest niezwykle ważne, ponieważ koszty opieki zdrowotnej mogą być znaczne. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, organizatorzy powinni dokładnie zapoznać się z ofertami ubezpieczeń, aby wybrać te, które najlepiej odpowiadają potrzebom ich klientów i specyfice organizowanych imprez. Przykładem może być sytuacja, gdy uczestnik wyjeżdża na aktywną formę turystyki, jak wspinaczka, gdzie szczególne znaczenie ma ochrona przed kontuzjami oraz dostęp do szybkiej pomocy medycznej.
Wybór odpowiedzi EKUZ, OC oraz AC wskazuje na brak zrozumienia zasad regulujących ubezpieczenia w turystyce. EKUZ, czyli Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego, zapewnia dostęp do niezbędnej opieki medycznej w krajach UE, jednak nie pokrywa wszystkich kosztów leczenia ani nie odnosi się do innych potencjalnych ryzyk, jakie mogą wystąpić podczas podróży. Z kolei OC, czyli ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej, jest generalnie związane z odpowiedzialnością za szkody wyrządzone osobom trzecim, a nie z ochroną uczestników wyjazdu. W kontekście turystyki, ubezpieczenie OC nie chroni bezpośrednio samych podróżnych przed skutkami nieszczęśliwych wypadków ani kosztami leczenia, dlatego nie spełnia wymogów nałożonych na organizatorów. AC, czyli autocasco, dotyczy ubezpieczenia pojazdów i nie jest istotne w odniesieniu do ubezpieczeń dla uczestników turystyki. Zrozumienie, jakie ubezpieczenia są wymagane, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa uczestników i zminimalizowania ryzyka finansowego dla organizatorów. Typowym błędem w myśleniu jest pomylenie zakresu ubezpieczeń oraz ich funkcji, co może prowadzić do niewłaściwego zabezpieczenia uczestników i narażenia ich na niebezpieczeństwa związane z podróżowaniem.