Voucher jest dokumentem, który potwierdza prawo do skorzystania z usługi turystycznej, ale nie jest formalnym potwierdzeniem zakupu. Jego głównym celem jest umożliwienie klientowi zrealizowania usługi, takiej jak nocleg w hotelu, wycieczka czy atrakcja turystyczna. Przykładem zastosowania vouchera może być sytuacja, gdy klient dokonuje rezerwacji w biurze podróży, a następnie otrzymuje voucher, który uprawnia go do korzystania z wykupionej usługi. Zgodnie z normami branżowymi, dokumenty potwierdzające zakup powinny zawierać szczegółowe informacje o transakcji, takie jak dane sprzedawcy, nabywcy, opis usługi, datę jej realizacji oraz kwotę. Voucher nie zawiera wszystkich tych elementów, przez co nie spełnia wymogów formalnych w zakresie potwierdzenia zakupu, co czyni go dokumentem innym niż rachunek fiskalny, faktura czy e-faktura, które są pełnoprawnymi dowodami zakupu.
Rachunek fiskalny, faktura oraz e-faktura są dokumentami, które potwierdzają dokonanie zakupu, a ich rola w obiegu gospodarczym i prawnym jest kluczowa. Rachunek fiskalny, wystawiany przez urządzenia fiskalne, jest bezpośrednim dowodem na dokonanie transakcji w momencie zakupu, co zapewnia przejrzystość i umożliwia kontrolę ze strony organów skarbowych. Faktura, z kolei, jest bardziej szczegółowym dokumentem, który zawiera informacje o obu stronach transakcji, przedmiocie oraz kwocie, a także stosuje się ją w transakcjach pomiędzy przedsiębiorcami. E-faktura stanowi nowoczesne podejście do tego samego zagadnienia, wykorzystywane w procesach elektronicznych, co pozwala na automatyzację obiegu dokumentów i ich archiwizacji. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi dokumentami a voucherem jest kluczowe, ponieważ voucher nie jest bezpośrednim dowodem zakupu; zamiast tego jest to rodzaj potwierdzenia rezerwacji, które warunkuje korzystanie z usługi. W praktyce, mylenie vouchera z formalnymi dokumentami potwierdzającymi zakup może prowadzić do błędnych założeń dotyczących księgowości, obowiązków podatkowych oraz praw do reklamacji. Obieg dokumentów w sektorze usług turystycznych powinien opierać się na jasnych zasadach, które definiują rolę każdego z wymienionych dokumentów, aby uniknąć nieporozumień i błędów w procesach sprzedażowych oraz rozliczeniowych.