Kwalifikacja: HGT.08 - Obsługa klienta oraz rozliczanie imprez i usług turystycznych
Zarezerwowanie miejsc dla większej liczby osób niż może pomieścić hotel lub samolot nazywa się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Overbooking to praktyka stosowana w branży hotelarskiej i lotniczej, polegająca na rezerwowaniu większej liczby miejsc niż dostępnych w danym obiekcie lub środku transportu. Jest to strategia mająca na celu zminimalizowanie strat finansowych wynikających z niewykorzystanych miejsc, ponieważ statystyki wskazują, że pewna liczba osób rezygnuje z rezerwacji w ostatniej chwili. Przykładem może być linia lotnicza, która wie, że 10% pasażerów nie stawi się na lot, dlatego sprzedaje o 10% więcej biletów niż ma miejsc. W przypadku, gdy wszyscy zarezerwowani pasażerowie się pojawią, linie lotnicze mają procedury kompensacyjne, które mogą obejmować oferowanie rekompensat lub przebookowywanie pasażerów na inne loty. Dobrą praktyką jest również informowanie klientów o możliwości overbookingu i procedurach w przypadku nadmiaru pasażerów, co zwiększa przejrzystość i zaufanie do usług.
Czarter, timesharing oraz allotment to terminy, które, choć związane z branżą hotelarską i transportową, nie odnoszą się do problemu rezerwacji miejsc ponad dostępne możliwości. Czarter to umowa, w której określona jednostka (np. samolot) jest wynajmowana na określony czas, zazwyczaj dla grupy osób, co oznacza, że w tym przypadku miejsca są ściśle ograniczone do liczby pasażerów w umowie. Timesharing odnosi się do prawa do korzystania z obiektu wakacyjnego przez określony okres w roku, co nie ma związku z rezerwowaniem większej liczby miejsc. Allotment to natomiast ustalona liczba miejsc zarezerwowana przez agencję turystyczną w hotelu, którą mogą sprzedać, ale nie oznacza to, że rezerwacje są na poziomie przewyższającym pojemność. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomyłek związanych z tymi terminami, wynikają z mylenia koncepcji rezerwacji z innymi formami umów lub strategii sprzedażowych. Kluczowe jest zrozumienie, że overbooking jest specyficzną praktyką, która ma na celu optymalizację wykorzystania miejsc, podczas gdy pozostałe terminy mają odmienne znaczenie i konteksty zastosowań.