Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych
Zawód: Technik ortopeda
Orteza typu EWHO obejmuje
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na staw łokciowy, nadgarstkowy i rękę jest prawidłowa, ponieważ orteza typu EWHO (Elbow Wrist Hand Orthosis) jest dedykowana do stabilizacji i wsparcia kończyny górnej, obejmując stawy łokciowy i nadgarstkowy oraz rękę. Ten typ ortezy jest często stosowany w rehabilitacji pacjentów po urazach, operacjach lub w leczeniu schorzeń takich jak porażenie splotu ramiennego. Przykładowo, po operacjach rekonstrukcyjnych stawu łokciowego, orteza EWHO może ograniczać ruchomość, co sprzyja prawidłowemu gojeniu się tkanek. W kontekście standardów, takie ortezy powinny być projektowane zgodnie z wytycznymi dotyczącymi biomechaniki, aby zapewnić optymalne wsparcie podczas funkcji chwytnej oraz minimalizować ryzyko powikłań, takich jak zanik mięśni czy przykurcze. W praktyce, ortezy EWHO są wykorzystywane w terapiach zajęciowych oraz fizjoterapeutycznych, co potwierdza ich znaczenie w kompleksowym podejściu do rehabilitacji kończyn górnych.
Nieprawidłowe odpowiedzi dotyczące ortezy typu EWHO wynikają z niepełnego zrozumienia jej funkcji oraz anatomii kończyny górnej. Na przykład pierwsza z propozycji, zakładająca, że orteza obejmuje staw kolanowy, skokowy i stopę, jest błędna, ponieważ ortezy EWHO nie są projektowane do wsparcia dolnych kończyn. Takie elementy ortopedyczne jak ortezy stawu kolanowego czy skokowego służą zupełnie innym celom, związanym z rehabilitacją nogi. Kolejna koncepcja, ograniczająca się do stawu skokowego i stopy, również jest myląca, gdyż sugeruje, że orteza EWHO mogłaby wspierać dolną część kończyny, co jest niezgodne z jej przeznaczeniem. Ponadto, odpowiedzi odnoszące się do stawu łokciowego i nadgarstkowego, ale wskazujące na ich wyłączne wsparcie, pomijają znaczenie ręki, która jest kluczowym elementem w rehabilitacji kończyn górnych. Orteza EWHO ma na celu kompleksowe wsparcie dla stawów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania i rehabilitacji, a więc redukcja jej funkcji do jednego stawu jest znacznym uproszczeniem. Prawidłowe podejście do ortotyki kończyny górnej opiera się na pełnym uwzględnieniu wszystkich zaangażowanych stawów i ich ruchomości, co jest kluczowe w precyzyjnej diagnostyce i doborze odpowiednich ortez.