Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych
Zawód: Technik ortopeda
Kategorie: Dobór i zastosowanie wyrobów ortopedycznych Anatomia i biomechanika
Pacjentowi, u którego dokonano amputacji stopy na poziomie stawów śródstopno-stępowych, przeprowadzono odjęcie typu
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Amputacja na poziomie stawów śródstopno-stępowych określana jest jako odjęcie typu Lisfranca. Jest to procedura chirurgiczna, w której dochodzi do usunięcia części stopy, pozostawiając jednocześnie piętę oraz dalsze odcinki stopy. Amputacja ta jest często wykonywana w przypadkach zaawansowanej choroby naczyniowej, urazów czy nowotworów. Zastosowanie odjęcia Lisfranca pozwala na zachowanie możliwości noszenia protezy, która może być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. To podejście jest zgodne z zasadami zachowania maksymalnej funkcjonalności kończyny oraz poprawy jakości życia pacjentów. W praktyce, pacjenci po tym typie amputacji mogą korzystać z różnych rodzajów protez, które umożliwiają im chodzenie oraz udział w życiu społecznym. Osoby te mogą również wymagać rehabilitacji, aby nauczyć się korzystać z protezy oraz dostosować się do nowej sytuacji.
Odjęcie Choparta jest często mylone z amputacją na poziomie stawów Lisfranca. Procedura Choparta obejmuje usunięcie stopy w okolicy stawów śródstopnych, co powoduje znacznie większą utratę tkanek oraz funkcji stopy. W praktyce, wykonanie amputacji typu Choparta prowadzi do trudności w późniejszym dopasowaniu protezy, co obniża komfort pacjenta i jego zdolność do poruszania się. Z kolei ampuacja Syme'a obejmuje usunięcie całej stopy z oszczędzeniem kostki, co również różni się od opisanego przypadku. W przypadku amputacji Sharpa, mamy do czynienia z odjęciem w obrębie stawu skokowego i podudzi, co jest jeszcze bardziej inwazyjne. Wiele osób błądzi myśląc, że wszystkie te procedury są zamienne, jednakże różnią się one nie tylko lokalizacją, ale także rozległością amputacji oraz późniejszymi możliwościami rehabilitacyjnymi i protetycznymi. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór odpowiedniej techniki amputacji powinien być zawsze dostosowany do indywidualnych potrzeb i stanu zdrowia pacjenta, a nie można go traktować jako prostą wymianę metod. Wiedza na temat specyfiki tych różnych technik amputacyjnych ma kluczowe znaczenie dla lekarzy i specjalistów zajmujących się rehabilitacją, aby zapewnić pacjentom maksymalną jakość życia po zabiegu.