Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych

Ustalenie kąta zgięcia lejka na poziomie 10°, 15° czy 20° jest nieodpowiednie z punktu widzenia biomechaniki oraz komfortu pacjenta. Zbyt duży kąt prowadzi do zmiany osi obciążenia w protezie, co może skutkować nieprawidłowym przenoszeniem sił na staw biodrowy oraz kolanowy. Dla pacjentów z długim kikutem uda, kluczowe jest, aby masa protezy oraz sił działających na nią były odpowiednio zbalansowane. Ustawienie lejka pod kątem większym niż 5° może również prowadzić do sytuacji, w których pacjent będzie zmuszony do nadmiernego kompensowania w chodu, co w rezultacie może prowadzić do urazów tkanek miękkich oraz chronicznego bólu. W praktyce, niektórzy specjaliści mogą sądzić, że większy kąt zgięcia zapewnia lepszą stabilność, jednak w rzeczywistości może on tylko pogłębiać problemy z biomechaniką chodu. Ważne jest również, aby podczas rehabilitacji monitorować i dostosowywać ustawienia protezy, aby zapewnić pacjentowi maksymalny komfort oraz efektywność podczas poruszania się. Zrozumienie, że proteza powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, a nie jedynie do ogólnych zasad, jest kluczowe w procesie leczenia i rehabilitacji.