Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych

Podejmując decyzję o użyciu prostokąta kampolitu wzdłuż krótszego boku, można napotkać istotne ograniczenia związane z geometrią i elastycznością materiału. Sklejanie prostokąta nie tylko nie uwzględnia właściwej formy anatomicznej dłoni i przedramienia, ale również może prowadzić do powstania nieodpowiednich napięć w materiale, co wpływa na trwałość wyrobu. Niezrozumienie, jak istotne jest odpowiednie formowanie kampolitu, może prowadzić do sytuacji, w której produkt końcowy będzie niewygodny lub wręcz niebezpieczny w użyciu. Wycięcie prostokąta z arkusza kampolitu o grubości 60 mm również nie jest wystarczającym krokiem, ponieważ grubość materiału nie gwarantuje jeszcze właściwego modelowania. W praktyce, grubość powinna być dostosowywana do specyficznych wymagań użytkowania i anatomicznych potrzeb, a nie jednolicie przyjęta. Rozgrzewanie kampolitu w piecu elektrycznym o temperaturze 300°C może prowadzić do jego uszkodzenia, ponieważ przekroczenie dopuszczalnej temperatury może skutkować degradacją materiału, co jest niezgodne z procedurami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami w branży. Ostatecznie, każda z tych metod ignoruje kluczową zasadę, jaką jest indywidualne podejście do każdego przypadku, co jest fundamentem skutecznej pracy w zakresie ortotyki czy protetyki.