Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych

Ocena koślawości kolan, wychylenia tułowia na boki od osi ciała oraz ustawienia skośnego miednicy, chociaż ważna, nie jest bezpośrednio związana z analizą krzywizn kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej. Koślawość kolan odnosi się do deformacji stawów kolanowych, gdzie kolana są skierowane ku sobie, co wpływa na stabilność dolnych kończyn, ale nie ma związku z krzywiznami kręgosłupa. Wychylenie tułowia na boki wskazuje na asymetrię posturalną, która może wynikać z różnych czynników, w tym niewłaściwej postawy czy dysbalansu mięśniowego, lecz również nie definiuje krzywizn kręgosłupa. Ustawienie skośne miednicy może wpływać na biomechanikę kręgosłupa, ale jest to problem dotyczący układu biodrowego, a nie oceny samego kręgosłupa w kontekście jego krzywizn. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, wynikają z mylenia lokalizacji problemu z jego źródłem. W analizie posturalnej kluczowe jest zrozumienie, że kręgosłup i jego krzywizny są centralnym punktem odniesienia dla oceny całego układu ruchu, a pozostałe parametry powinny być analizowane w kontekście ich wpływu na kręgosłup, a nie jako niezależne jednostki oceny.