Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych
Zawód: Technik ortopeda
Wysokość podpórki wielopunktowej należy dobrać w pozycji stojącej pacjenta, według uchwytów, które powinny znajdować się na poziomie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór wysokości podpórki wielopunktowej na poziomie szczytów krętarzy większych jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowej stabilizacji oraz wsparcia pacjenta. Szczyty krętarzy większych to punkty anatomiczne, które znajdują się na zewnętrznej części biodra i są istotne dla oceny biomechaniki ciała. Ustawienie podpórki w tym miejscu pozwala na optymalne przeniesienie sił, co wpływa na komfort pacjenta oraz efektywność podpory. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zauważyć w rehabilitacji osób po urazach kończyn dolnych, gdzie właściwe ustawienie podpórki wspiera prawidłową postawę i umożliwia pacjentowi swobodniejsze poruszanie się. Dodatkowo, zgodność z wytycznymi dotyczącymi doboru sprzętu ortopedycznego, podkreślają standardy ISO dotyczące wyrobów medycznych, co podnosi jakość opieki nad pacjentem i bezpieczeństwo użytkowania sprzętu. Właściwe umiejscowienie podpórki przyczynia się również do zmniejszenia ryzyka upadków, co jest niezmiernie ważne w procesie rehabilitacji.
Ustalanie wysokości podpórki na poziomie fałdów pachowych jest nieadekwatne, ponieważ te punkty anatomiczne są zbyt wysoko w stosunku do dolnych kończyn, co prowadzi do niewłaściwej stabilizacji pacjenta. Ustawienie podpórki w tej okolicy mogłoby skutkować nieprawidłowym rozłożeniem ciężaru ciała, co zwiększa ryzyko kontuzji oraz obciążenia stawów. Fałdy pachowe nie mają związku z biomechaniką chodzenia, przez co nie mogą być skutecznym punktem odniesienia. W przypadku stawów łokciowych, ustawienie podpórki na tym poziomie również jest błędne, ponieważ łokcie znajdują się na wysokości górnej części ciała, co nie ma zastosowania w kontekście wsparcia dla dolnych kończyn. Podobnie, dolne żebra nie stanowią punku odniesienia dla właściwego ustawienia podpórki, co prowadzi do niewłaściwej postawy pacjenta i może skutkować problemami z równowagą. W procesie rehabilitacji niezwykle ważne jest, aby punkt podpory był dostosowany do anatomii pacjenta oraz do jego biomechaniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w medycynie i rehabilitacji. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko wystąpienia nieefektywności w rehabilitacji oraz zwiększonego ryzyka urazów.