Kwalifikacja: MED.11 - Wykonywanie i dobieranie przedmiotów ortopedycznych oraz środków pomocniczych

Wybieranie wysokości podpórki na poziomie fałdów pachowych to raczej nie jest dobry pomysł. Te punkty są za wysoko, w stosunku do dolnych kończyn, więc może to prowadzić do złej stabilizacji pacjenta. Ustawienie podpórki w tej okolicy sprawi, że ciężar ciała będzie rozłożony nieodpowiednio, co może zwiększyć ryzyko kontuzji albo obciążeń stawów. Fałdy pachowe w ogóle nie dotyczą biomechaniki chodzenia, przez co nie mogą być dobrym punktem odniesienia. Jeśli mówimy o stawach łokciowych, to znowu, ustawienie podpórki na tym poziomie jest też błędne, bo łokcie są wyżej, a to nie ma sensu w kontekście wsparcia dla dolnych kończyn. No i dolne żebra? To też nie są punkty odniesienia do odpowiedniego ustawienia podpórki, co może prowadzić do złej postawy i może zagrażać równowadze. W rehabilitacji naprawdę warto, żeby punkt wsparcia był dopasowany do anatomii pacjenta i jego biomechaniki. To zgodne z najlepszymi praktykami. Jak tego nie zrobimy, to może być dużo problemów z rehabilitacją i większe ryzyko urazów.