Kwalifikacja: DRM.07 - Przetwórstwo wytworów papierniczych

Przy wyborze materiału do form drukowych na tekturze falistej ważne jest zrozumienie właściwości używanych materiałów. Wybór fotopolimeru twardego, mimo że może wydawać się atrakcyjny ze względu na jego trwałość, nie jest optymalny dla powierzchni tektury falistej, która jest nierówna i wymaga elastyczności, aby zapewnić równomierny nacisk na całą powierzchnię. Twarde materiały mogą prowadzić do problemów z ułożeniem formy oraz z jakością druku, ponieważ twarda powierzchnia nie dostosowuje się do kształtu tektury, co skutkuje niedokładnościami w odwzorowaniu. Z kolei blacha stalowa, chociaż stosunkowo trwała, wprowadza ograniczenia w procesie produkcji, wymagając dokładnych regulacji i czyniąc całe przedsięwzięcie bardziej kosztownym i czasochłonnym. Opcja wykorzystania blachy tytanowej jest rzadko spotykana w tej dziedzinie, głównie z uwagi na jej wysokie koszty i skomplikowane procesy produkcyjne, które nie są zasadne w kontekście produkcji masowej. Kluczowym błędem jest więc dążenie do materiałów twardszych, kosztem elastyczności, co obniża jakość oraz efektywność procesu drukowania na tekturze falistej. W przemyśle opakowaniowym i fleksograficznym przywiązuje się dużą wagę do jakości druku, co oznacza, że elastyczność formy jest kluczowa dla osiągnięcia odpowiednich wyników. Dlatego wiedza o właściwościach materiałów używanych do produkcji form jest niezbędna dla osiągnięcia sukcesu w tej branży.