Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Często spotykam się z błędnym przekonaniem, że amperomierz można podłączyć „gdzieś obok” czy nawet równolegle do odbiornika, jednak to prowadzi do poważnych nieporozumień. Amperomierz, w przeciwieństwie do woltomierza, służy do pomiaru natężenia prądu, a nie napięcia, więc jego właściwe miejsce to zawsze szeregowo w obwodzie. Jeśli podłączymy go między dodatnim a ujemnym biegunem centralki alarmowej, tak naprawdę utworzymy nową drogę prądu, kompletnie poza głównym obwodem – amperomierz nic nie pokaże lub co gorsza, dojdzie do zwarcia. Podobnie, łączenie go między ujemnym biegunem źródła a dodatnim biegunem centralki nie odzwierciedla rzeczywistego przepływu prądu przez centralkę, bo w tej konfiguracji amperomierz nie znajduje się w ciągłości głównej ścieżki prądowej. Częsty błąd polega też na podpinaniu amperomierza między dodatnim biegunem centralki a masą – w samochodach masa jest oczywiście połączona z ujemnym biegunem akumulatora, ale miernik wtedy nie mierzy prądu płynącego przez centralkę, tylko może zamykać różne niezamierzone obwody. Wynika to z nieprzemyślenia, jak w rzeczywistości płynie prąd: zawsze od dodatniego bieguna źródła, przez odbiornik (tu centralkę) do masy, czyli do minusa. Żeby amperomierz dobrze spełnił swoje zadanie, trzeba go wpiąć dokładnie tam, gdzie prąd wpływa do urządzenia, czyli między dodatni biegun źródła zasilania a dodatni biegun centralki. To podejście gwarantuje poprawny wynik i bezpieczeństwo urządzeń. Takie niuanse często pomija się na szybko, ale w praktyce warsztatowej – i na egzaminach – bez tej wiedzy ani rusz. Moim zdaniem warto zawsze wyobrazić sobie, którędy płynie prąd i gdzie w tym „łańcuchu” powinien znaleźć się amperomierz, żeby nie popełnić prostego, a kosztownego błędu.