CNC, czyli sprężony gaz ziemny, jest oznaczeniem, które odnosi się do gazu ziemnego sprężonego pod wysokim ciśnieniem, co umożliwia jego transport oraz przechowywanie w bardziej efektywny sposób. W praktyce, sprężony gaz ziemny jest coraz częściej wykorzystywany jako alternatywne paliwo w transporcie, w tym w samochodach osobowych oraz ciężarowych przystosowanych do korzystania z CNG. Właściwości CNG, takie jak mniejsza emisja dwutlenku węgla w porównaniu do tradycyjnych paliw kopalnych, czynią go przyjaznym dla środowiska. Ponadto, CNG jest regulowane przez standardy takie jak ISO 15403, które określają wymagania dotyczące jakości i bezpieczeństwa tego paliwa, co jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej efektywności oraz bezpieczeństwa w aplikacjach przemysłowych i transportowych.
Odpowiedzi, które wskazują na inne rodzaje paliw, takie jak mieszanina gazu propan-butan czy paliwo wodorowe, są mylące z kilku powodów. Mieszanina gazu propan-butan, czyli LPG, jest stosowana głównie jako paliwo do ogrzewania oraz w niektórych pojazdach, ale różni się znacząco od CNG pod względem składu chemicznego, właściwości fizycznych oraz zastosowania. LPG jest gazem skroplonym, co oznacza, że jest przechowywane pod ciśnieniem w stanie płynnym, podczas gdy CNG jest przechowywane w stanie gazowym pod wysokim ciśnieniem. Paliwo wodorowe, z kolei, jest wciąż w fazie rozwoju jako źródło energii, a jego zastosowania koncentrują się głównie w ogniwach paliwowych. Metanol to natomiast ciecz, która nie jest używana w kontekście sprężonego gazu ziemnego. Przypisanie CNG do tych innych typów paliw może wynikać z nieporozumienia dotyczącego sposobu przechowywania i transportu gazów oraz ich właściwości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego stosowania i oceny różnych rodzajów paliw oraz ich wpływu na środowisko.