Częstotliwość pracy kierunkowskazów, ustalona na poziomie 90 ±30 cykli/min, jest zgodna z normami bezpieczeństwa oraz ergonomii w pojazdach. Taka wartość pozwala na odpowiednią widoczność sygnału dla innych uczestników ruchu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. W praktyce oznacza to, że kierunkowskazy powinny migać w tempie, które nie tylko jest zauważalne, ale również nie powoduje dezorientacji u innych kierowców. Odpowiednia częstotliwość migania kierunkowskazów jest istotna, aby sygnał był interpretowany jako intencja zmiany kierunku jazdy, a nie jako awaria pojazdu. W wielu krajach normy te są regulowane przez przepisy prawa drogowego, które mają na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz zwiększenie bezpieczeństwa ruchu. Warto pamiętać, że niedostosowanie się do tych standardów może skutkować nie tylko zagrożeniem dla bezpieczeństwa, ale również konsekwencjami prawnymi dla kierowcy.
Częstotliwości takie jak 30 ±20 cykli/min, 130 cykli/min oraz 50 cykli/min są nieodpowiednie z kilku powodów. Częstotliwość 30 cykli/min, nawet z dopuszczalnym marginesem, może być zbyt niska, co prowadzi do trudności w zauważeniu sygnału przez innych kierowców, szczególnie w dużym natężeniu ruchu. Z drugiej strony, 130 cykli/min to wartość znacznie przekraczająca standardy, przez co migające światła mogą być postrzegane jako nieczytelne, co w konsekwencji zaburza intencje kierowcy i może prowadzić do nieporozumień w ruchu drogowym. Natomiast 50 cykli/min, mimo że jest wyższe, nadal nie spełnia optymalnych warunków dla bezpieczeństwa, ponieważ miganie w takiej częstotliwości może być zbyt wolne i nieczytelne dla innych kierowców. W praktyce, kierunkowskazy mają na celu jednoznaczne i efektywne informowanie o zamiarach kierowcy, dlatego dostosowanie częstotliwości migania do standardu 90 ±30 cykli/min jest kluczowe. Niezrozumienie tej zasady może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze, w których inni uczestnicy ruchu nie będą w stanie prawidłowo zinterpretować zamiarów kierowcy.