Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

Wielu uczniów myli zastosowania różnych czujników w pojazdach, bo rzeczywiście niektóre mogą wyglądać podobnie, a różnice wychodzą dopiero przy zagłębieniu się w szczegóły działania. Czujnik temperatury silnika działa na zupełnie innej zasadzie – to najczęściej termistor lub czujnik rezystancyjny, który zmienia swoje parametry pod wpływem temperatury cieczy chłodzącej. Do pomiaru położenia pedału sprzęgła stosuje się raczej proste wyłączniki lub potencjometry, które przekazują sygnał do sterownika głównie w pojazdach z układami Start-Stop lub sterowaniem sprzęgłem. Jeszcze inną kategorią są czujniki ciśnienia w układzie wtryskowym, które zazwyczaj wykorzystują elementy piezoelektryczne albo tensometryczne i są projektowane do pracy przy bardzo wysokich ciśnieniach. Czujnik hallotronowy jest skonstruowany zupełnie inaczej – wykorzystuje efekt Halla, czyli zjawisko powstawania napięcia pod wpływem pola magnetycznego, kiedy przez przewodnik płynie prąd. To rozwiązanie jest idealne do wykrywania ruchomych elementów magnetycznych lub zębatych kół na wałku rozrządu, gdzie klasyczne rozwiązania stykowe byłyby narażone na szybkie zużycie i awarie. Z mojego doświadczenia wynika, że zamieszanie bierze się stąd, że w pojazdach stosuje się dużo różnych czujników i łatwo pogubić się w ich zastosowaniach. Warto jednak pamiętać, że tylko czujnik położenia wałka rozrządu wykorzystuje efekt Halla w takiej formie i jest to obecnie branżowy standard w nowoczesnych silnikach. Pozostałe podzespoły mają zupełnie inne wymagania pomiarowe i konstrukcyjne, więc dobór hallotronu do nich nie miałby sensu ani pod względem technicznym, ani ekonomicznym. Takie pomyłki są dość częste, zwłaszcza kiedy ktoś jeszcze nie miał okazji rozebrania kilku silników i porównania tych czujników w praktyce.