Kwalifikacja: MOT.02 - Obsługa, diagnozowanie oraz naprawa mechatronicznych systemów pojazdów samochodowych

W praktyce warsztatowej i zgodnie z branżowymi standardami, diagnostyka układów elektrycznych i elektronicznych w pojazdach opiera się na określonych czynnościach takich jak pomiar parametrów elektrycznych (napięcie, natężenie, rezystancja), rejestracja wyników tych pomiarów oraz wykonywanie obliczeń na podstawie uzyskanych danych. To właśnie te działania umożliwiają ocenę stanu technicznego oraz lokalizację ewentualnych usterek. Mylnym jest utożsamianie montażu z diagnostyką. Montaż to proces instalowania nowych podzespołów czy elementów elektrycznych – i jest on częścią prac naprawczych lub modernizacyjnych, a nie samej diagnostyki. Zresztą, bardzo łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że skoro po diagnozie czasem trzeba coś zamontować, to montaż automatycznie staje się jej częścią. To nie tak. Diagnostyka kończy się w momencie rozpoznania problemu i udokumentowania wyników. Odpowiedzi sugerujące, że pomiar, rejestracja wyników lub obliczenia parametrów nie należą do diagnostyki, są błędne, bo to właśnie dzięki nim można wyciągnąć wnioski dotyczące sprawności układów. Brak pomiarów czy rejestracji sprawiłby, że cała 'diagnostyka' byłaby wróżeniem z fusów, a obliczenia pomagają przełożyć surowe dane na rzeczywiste parametry pracy systemu. Moim zdaniem, to takie typowe pomylenie etapów procesu obsługi technicznej – montaż jest później, po diagnozie. Warto o tym pamiętać, bo to także zwiększa bezpieczeństwo i skuteczność napraw.